Η διακοπή των διαπραγματεύσεων σε περίοδο διακύμανσης (πτωτικής) των τιμών δεν συνιστά αφ’ εαυτής αντισυναλλακτική συμπεριφορά ικανή να θεμελιώσει προσυμβατική ευθύνη του προσώπου που τις διέκοψε.

Απορρίπτεται η προσφυγή του κατηγορουμένου κατά της εκ νέου επιδόσεως του ιδίου κλητηρίου θεσπίσματος, διότι συνιστά κατ’ αναλογίαν απαράδεκτη δεύτερη άσκηση ενδίκου μέσου, απορρίπτεται δε και λόγω δεδικασμένου, αφού η πρώτη προσφυγή είχε κριθεί και είχε απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη ανεκκλήτως. Δεν προβλέπεται στην συγκεκριμένη περίπτωση η λήψη γνώσης της εισαγγελικής πρότασης από τον διάδικο κατ’ άρ. 308 ΚΠΔ.

Η τυχαία ή από παράνομη πράξη τρίτου προκαλούμενη καταστροφή ή απώλεια του εγγράφου της διαθήκης δεν συνιστά ανάκληση και άρα δεν επιδρά στο κύρος αυτής. Αν όμως ο ίδιος ο διαθέτης κατέστρεψε τη διαθήκη, τεκμαίρεται ότι είχε σκοπό να την ανακαλέσει.

Για το ορισμένο του κλητηρίου θεσπίσματος επί συκοφαντικής δυσφημήσεως πρέπει να περιέχονται σε αυτό τα φερόμενα ως ψευδή συγκεκριμένα γεγονότα, χωρίς να απαιτείται η αναγραφή και των αληθών. Δεν αρκεί η αναπαραγωγή απλώς και μόνον ολόκληρου του σχετικού εγγράφου, χωρίς ειδική επισήμανση των ως άνω γεγονότων. Γίνεται δεκτή η ένσταση του κατηγορουμένου και κηρύσσεται η ακυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος, διαβιβάζεται δε η δικογραφία στον αρμόδιο Εισαγγελέα για να πράξει τα νόμιμα.

Αντικείμενο της μελέτης είναι η ερμηνευτική προσέγγιση του θεσμού της χρηματικής ποινής, και ιδίως του τρόπου υπολογισμού της, μετά την θέση σε ισχύ του νέου Ποινικού Κώδικα. Αρχικά εξετάζεται το νέο σύστημα υπολογισμού διά των ημερησίων μονάδων, όπως ορίζεται στο άρθρο 57 νΠΚ σε συνδυασμό με την διάταξη του άρθρου 80 νΠΚ. Στην συνέχεια επιχειρείται μια συστηματική ταξινόμηση περιπτώσεων εφαρμογής του παλαιού συστήματος υπολογισμού της χρηματικής ποινής ή του νέου, με κριτήριο τον χρόνο τέλεσης του αδικήματος και την σχέση αυτού με τον χρόνο θέσεως σε ισχύ του νέου Ποινικού Κώδικα. Επίσης λαμβάνεται υπόψιν ο χαρακτήρας του αδικήματος υπό την έννοια της κατάταξής του στον Ποινικό Κώδικα ή σε ειδικούς ποινικούς νόμους. Τέλος, η μελέτη ολοκληρώνεται με την θέση ότι ο τρόπος υπολογισμού της χρηματικής ποινής θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν της το συστηματικό κριτήριο της ενότητας των διατάξεων των άρθρων 57 και 80 νΠΚ, κυρίως δε την διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 νΠΚ.

Σύμφωνα με το νέο άρθρο 724 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με τον Ν. 4335/2015, είναι πλέον δυνατή η εγγραφή προσημείωσης υποθήκης (και η επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης) δυνάμει απλώς οριστικής καταψηφιστικής απόφασης, η οποία μάλιστα δεν είναι απαραίτητο να έχει κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή.