Άρειος Πάγος 78/2021 (Ποιν.)

Λήψη υπόψιν ως αποδεικτικού μέσου εξωτερικών στοιχείων της επικοινωνίας. Άρση απορρήτου επικοινωνιών. Απόλυτη ακυρότητα.

Δεν αποτελεί απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο η αποκάλυψη των εξωτερικών στοιχείων της επικοινωνίας, διότι με την εκ του άρ. 19 Συντ. αναφερόμενη αρχή του απορρήτου της επικοινωνίας προστατεύεται το περιεχόμενο της επικοινωνίας και όχι η ύπαρξή της και τα εξωτερικά της στοιχεία. Αντίθετη θέση δεν βρίσκει έρεισμα στην διάταξη του άρ. 19 παρ. 1 Συντ. και θα είχε ως συνέπεια: α) την παραβίαση της διατάξεως του άρ. 20 Συντ., αφού οι πολίτες οι οποίοι δέχονται υβριστικά, απειλητικά ή εκβιαστικά τηλεφωνήματα ή έχουν εξαπατηθεί μέσω τηλεφωνημάτων θα στερούνταν του δικαιώματος παροχής εννόμου προστασίας από τα δικαστήρια, δεδομένου ότι θα ήταν ανέφικτη η αποκάλυψη των δραστών, με αποτέλεσμα την συγκάλυψη και υπόθαλψη εγκληματικών πράξεων και εγκληματιών, ένεκα αδυναμίας άρσης του απορρήτου για αδικήματα που δεν περιλαμβάνονται στον Ν. 2225/1994, και β) την παραβίαση της υπό της διατάξεως του άρ. 25 Συντ. καθιερωθείσας αρχής της αναλογικότητας, διότι το αυστηρό νομοθετικό καθεστώς των διατάξεων του Ν. 2225/1994, όσον αφορά στο περιεχόμενο της επικοινωνίας, που αποτελεί τον πυρήνα του προστατευτέου δικαιώματος, θα επεκτεινόταν και σε δευτερεύοντα στοιχεία της επικοινωνίας, όπως είναι τα εξωτερικά στοιχεία. Άνευ απολύτου ακυρότητος ελήφθησαν υπόψιν κατά τον σχηματισμό δικανικής πεποίθησης για την ενοχή του κατηγορουμένου πέντε εκθέσεις καταγραφής αποθηκευμένων στοιχείων με πίνακες εισερχομένων και εξερχομένων κλήσεων, με αναφορά ημερομηνίας και ώρας αυτών και σε ορισμένες περιπτώσεις με αναφορά ονομάτων καλούντων και καλουμένων, χωρίς να έχει προηγηθεί ή να επακολουθήσει νόμιμη άρση του τηλεφωνικού απορρήτου με τις προϋποθέσεις και τις διαδικασίες του Ν. 2225/1994.

Δείτε περισσότερα εδώ.