Απαλλάσσεται για το έγκλημα της απάτης η κατηγορουμένη, η οποία, παριστώντας ψευδώς ότι ήταν ασφαλίστρια και ότι είχε δικαίωμα να εισπράττει ασφάλιστρα για λογαριασμό εταιρείας, έπεισε τους εγκαλούντες να της καταβάλουν ποσά συνολικού ύψους 51.140 ευρώ, προκειμένου να τα επενδύσει σε ασφαλιστήρια, πλαστογράφησε αποδείξεις που έφεραν το λογότυπο της εταιρείας, καθώς και βεβαιώσεις της τελευταίας, προέβη δε σε χρήση αυτών, ώστε να παραπλανήσει τους εγκαλούντες σχετικά με την αξιοποίηση των καταβληθέντων σε αυτήν χρημάτων, ενώ ιδιοποιήθηκε τα χρήματα κατά παράβαση της εντολής που της είχε δοθεί.

Η online έκδοση του τεύχους Μαΐου 2019 του περιοδικού ΠΟΙΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ είναι ήδη διαθέσιμη.

Αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για παροχή άμεσης συνδρομής κατά συρροή σε αγνώστους αυτουργούς του κακουργήματος της παραλαβής από τα εσωτερικά σύνορα με σκοπό την προώθηση στο εσωτερικό της χώρας δώδεκα υπηκόων τρίτων χωρών (που στερούνταν ταξιδιωτικών εγγράφων και δεν είχαν δικαίωμα εισόδου) ο κατηγορούμενος, ο οποίος, ως οδηγός αυτοκινήτου και λειτουργώντας ως προπομπός, επιτηρούσε προς όλες τις κατευθύνσεις την παραλαβή των αλλοδαπών με σκοπό την προώθησή τους στο εσωτερικό της χώρας, προκειμένου να ενημερώνει τους φυσικούς αυτουργούς του εγκλήματος για την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων, στην συνέχεια δε προπορευόταν του φορτωμένου με τους παράτυπους μετανάστες αυτοκινήτου, διευκολύνοντας έτσι την προώθησή τους.

Στην μελέτη εξετάζεται το ζήτημα της ευθύνης του “προπομπού” στο έγκλημα της μεταφοράς παράτυπων μεταναστών ή παραλαβής τους με σκοπό την προώθησή τους στο εσωτερικό της Χώρας (άρθρο 30 παρ. 1 του Ν. 4251/2014). Αρχικά, επιχειρείται η οριοθέτηση της έννοιας της “διευκόλυνσης” στην διευκόλυνση της μεταφοράς, δηλαδή του τρίτου από τους τρόπους τέλεσης του εγκλήματος του άρθρου 30 παρ. 1. Στην συνέχεια εξετάζονται οι συνέπειες αυτής της οριοθέτησης σε σχέση με το ζήτημα της ευθύνης του “προπομπού” σε περίπτωση μεταφοράς παράτυπων μεταναστών, αλλά και σε περίπτωση παραλαβής τους με σκοπό την προώθησή τους ενόψει των νομοθετικών μεταβολών που επήλθαν στο άρθρο 88 παρ. 1 του Ν. 3386/2005.

Στην μελέτη επιχειρείται η ερμηνεία των κυριότερων διατάξεων που ρυθμίζουν το ζήτημα της ταυτότητας του προσώπου κατά του οποίου στρέφεται η ποινική διαδικασία, από το στάδιο της σύλληψης μέχρι και την εκτέλεση της αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης.

Αθωώνεται η κατηγορουμένη, πρόεδρος του Δ.Σ. ανώνυμης εταιρείας, η οποία υπέβαλε για το έτος 2006 ανακριβή δήλωση φόρου εισοδήματος και δεν κατέβαλε φόρο ύψους 844.931,10 ευρώ, διότι η πράξη προσδιορισμού του φόρου κηρύχθηκε άκυρη λόγω παραγραφής της σχετικής αξίωσης του Δημοσίου, και σε εκτέλεση απόφασης διοικητικού δικαστηρίου το οφειλόμενο ποσό φόρου διεγράφη από την αρμόδια φορολογική αρχή, με αποτέλεσμα την εξάλειψη της υποχρέωσης της εταιρείας για την καταβολή του.