Στην περίπτωση των «ex vivo» μεταμοσχεύσεων αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας αφενός μεν η αποτελεσματική προστασία των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του δότη (σεβασμού, δηλαδή, της ζωής, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του), αφετέρου δε η προστασία των ιδίων των μοσχευμάτων ως μέσων θεραπείας άλλων ανθρώπων και συνακόλουθα η πρόληψη και καταστολή της εμπορευματοποίησης των ανθρωπίνων οργάνων και ιστών. Προκειμένου να αντιμετωπίσει την προπεριγραφείσα σύγκρουση δικαιωμάτων, ο εθνικός νομοθέτης, με τον Ν. 4512/2018, διεύρυνε το πεδίο εφαρμογής των ex vivo μεταμοσχεύσεων και πέραν των στενών συγγενών, εισάγοντας τον θεσμό του «συναισθηματικού δότη».

Παραπέμπεται για παιδοκτονία η κατηγορουμένη, η οποία εγκατέλειψε μετά τον τοκετό το παιδί της σε ακάλυπτο χώρο πολυκατοικίας με σκοπό την θανάτωσή του, αποτέλεσμα που επήλθε λόγω του ψύχους και της έλλειψης μητρικής και ιατρικής φροντίδας, καθόσον στην πράξη της αυτή ωθήθηκε από την διανοητική και ψυχική διαταραχή της συνείδησής της και την θλίψη της μητρότητας που προκλήθηκαν από τον τοκετό, η δε διαταραχή δεν οδήγησε στην μείωση της ικανότητάς της να αντιληφθεί τον άδικο χαρακτήρα της πράξης και της παράλειψής της.

Μετά την κατάργηση του άρθρου 106ια ΠτωχΚ, ο οριζόμενος ως ειδικός διαχειριστής νομικού προσώπου (άρθρα 68 επ. του Ν. 4307/2014) πρέπει να φέρει οπωσδήποτε την ιδιότητα του διαχειριστή αφερεγγυότητας. Δεν αποτελεί κώλυμα διορισμού η ιδιότητα του προτεινόμενου από τις αιτούσες διαχειριστή ως μη εκτελεστικού μέλους του δ.σ. θυγατρικής εταιρείας μίας από τις αιτούσες.

Η μελέτη εστιάζει στην παθολογία της σχέσης του Σωφρονιστικού Συστήματος (ΣΣ) με το προϊσχύσαν Σύστημα Ποινών (ΣΠ) και εξετάζει το κατά πόσον οι αλλαγές που επιφέρει στο ΣΠ ο νέος Π.Κ. μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της μεταξύ των δύο συστημάτων σχέσης. Aναλύονται περαιτέρω τα παθολογικά χαρακτηριστικά καθενός από τα δύο συστήματα και αναζητούνται τα εγγύτερα αίτια των εν λόγω χαρακτηριστικών στις κατά την τελευταία τριακονταετία επιλογές των αρμόδιων γι’ αυτά φορέων. Μεγάλο τμήμα της μελέτης αφιερώνεται στην ανάλυση και αξιολόγηση βασικών ρυθμίσεων του νέου ΣΠ στη βάση μιας σειράς ουσιαστικών προαπαιτούμενων που αυτή θέτει.

Το Δημόσιο δεν υφίσταται περιουσιακή βλάβη από την καταβολή μισθού σε κάποιον που προσελήφθη σε δημόσια θέση προσκομίζοντας πλαστό πτυχίο και χωρίς να έχει τα νόμιμα προσόντα, διότι η ζημία από την εν λόγω καταβολή ισοσταθμίζεται από την παροχή εργασίας, εκτός εάν το Δημόσιο απέβλεπε σε ιδιαίτερες ικανότητες, γνώσεις και προσόντα του προσλαμβανομένου, όπως αυτά τεκμηριώνονταν με βάση το τυπικό προσόν που τέθηκε ως τυπική προϋπόθεση για την πρόσληψη.

Αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως με ενδεχόμενο δόλο ο αναιρεσείων, διότι αφενός μεν αφαίρεσε τον γεμιστήρα από το όπλο του και το όπλισε, κρατώντας το στραμμένο προς το μέρος του θύματος, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του τελευταίου λόγω εκπυρσοκρότησης, αφετέρου δε δεν έλαβε κανένα προστατευτικό μέτρο, όπως το να αποφύγει να οπλίσει το όπλο ή να μην το έχει στραμμένο προς το μέρος του θύματος ή να ελέγξει, πριν το οπλίσει, αν υπήρχε σφαίρα στην θαλάμη του.