Αναιρείται εν μέρει λόγω ελλείψεως αιτιολογίας η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως ως προς την αποδοχή της ελαφρυντικής περίστασης του προτέρου συννόμου βίου, διότι αφενός μεν, σύμφωνα με τις παραδοχές της προσβαλλομένης στο σκεπτικό επί της ενοχής, δεν απεδείχθη ότι η τέλεση της πράξης εκ μέρους του αναιρεσιβλήτου ήταν άκρως εξαιρετική και περιστασιακή, ενώ όλα τα πραγματικά περιστατικά που προηγήθηκαν της ανθρωποκτονίας, καθώς και οι περιστάσεις υπό τις οποίες τελέσθηκε αυτή, αποκαλύπτουν προσωπικότητα υποδηλώνουσα έλλειψη σεβασμού σε έννομα αγαθά, αφετέρου δε στο σκεπτικό της ίδιας απόφασης ουδεμία αναφορά υπάρχει στα περιστατικά επί των οποίων θεμελιώνεται η συνδρομή της ελαφρυντικής περίστασης, με συνακόλουθη συνέπεια η επιβληθείσα ποινή να μην ευθυγραμμίζεται με την αρχή της αναλογίας.

Κάθε απαλλοτρίωση δεν είναι καταδολιευτική από μόνο τον λόγο ότι ο οφειλέτης σε επιγενόμενο χρόνο κατέστη αφερέγγυος. Ούτε κάθε απαλλοτρίωση πρέπει να διαρρηχθεί με μόνη την αιτιολογία ότι έτσι θα προκύψει μεγαλύτερη υπέγγυα περιουσία για τους δανειστές. Μόνη η εγγενής επικινδυνότητα της επιχειρηματικής δράσης, ή και άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με αυτήν, δεν πληρούν την προϋπόθεση του καταδολιευτικού δόλου του οφειλέτη. Επί πλέον, η ύπαρξη του εμφανούς ανταλλάγματος κατ’ αρχήν αποκλείει την καταδολίευση ακόμη και αν αυτό διατίθεται στην επιχειρηματική δράση.

Παύει οριστικώς λόγω παραγραφής η ποινική δίωξη των κατηγορουμένων για από κοινού και κατ’ εξακολούθησιν τέλεση απάτης με συνολικό όφελος και ζημία άνω των 120.000 ευρώ εις βάρος του Δημοσίου και νόθευση εγγράφου από υπάλληλο με συνολικό όφελος ή ζημία άνω των 120.000 ευρώ εις βάρος του Δημοσίου, για ηθική αυτουργία στις ανωτέρω πράξεις κατά συρροή και κατ’ εξακολούθησιν, καθώς και για έκδοση ψευδούς βεβαιώσεως ο υπαίτιος της οποίας είχε σκοπό να προσπορίσει σε άλλον αθέμιτο όφελος άνω των 120.000 ευρώ, υπό την επιβαρυντική περίσταση της νομοθεσίας περί καταχραστών του Δημοσίου (με προκληθείσα κατ’ αυτού ζημία άνω των 150.000 ευρώ, χαρακτηριζόμενη ως ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας), αφού από την τέλεση των εν λόγω πράξεων έως και την επίδοση των κλήσεων στους κατηγορουμένους έχει παρέλθει χρόνος μεγαλύτερος των δεκαπέντε ετών, χωρίς να έχει λάβει χώρα πενταετής αναστολή της παραγραφής.

Η online έκδοση του τεύχους Μαΐου του περιοδικού ΠΟΙΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ είναι διαθέσιμη.

Με τον ν. 4800/2021 μεταρρυθμίστηκαν και δύο άρθρα του Αστικού Κώδικα που αφορούν δυσλειτουργίες της γονικής μέριμνας, και συγκεκριμένα το άρθρο 1512, για τις διαφωνίες των γονέων κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας, και το άρθρο 1532, για την κακή άσκησή της. Στη μελέτη επιχειρείται μια ερμηνευτική προσέγγιση του συνόλου των διατάξεων των νέων άρθρων 1512 και 1532 ΑΚ, και ασκείται βέβαια, όπου χρειάζεται, και κριτική.

Οι συνέπειες από την επίδοση επιταγής προς εκτέλεση αίρονται με την ακύρωσή της από το δικαστήριο κατόπιν ασκήσεως ανακοπής ή με παραίτηση εκ μέρους του επισπεύδοντος. Παρά την παραίτηση από την επιταγή, ο καθ’ ου η εκτέλεση δεν στερείται εννόμου συμφέροντος για την εκδίκαση της τυχόν ήδη ασκηθείσας ανακοπής του κατά αυτής, εφόσον έχει ήδη συμμορφωθεί εκουσίως, μερικώς ή ολικώς, προς το περιεχόμενο της επιταγής.