Για την εφαρμογή της διάταξης του άρ. 463 παρ. 4 νΠΚ ενδιαφέρει αποκλειστικώς αν η μόνη προβλεπόμενη στερητική της ελευθερίας ποινή είναι αυτή της ισόβιας κάθειρξης και όχι διαζευκτικά και κάποια άλλη στερητική της ελευθερίας ποινή, ανεξαρτήτως του αν προβλέπεται και χρηματική ποινή. Για το έγκλημα της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών κατ’ επάγγελμα με προσδοκώμενο όφελος του δράστη άνω των 75.000 ευρώ (άρ. 23 παρ. 2 εδ. α΄ του Ν. 4139/2013) απειλείται, μετά την εφαρμογή του άρ. 463 παρ. 4 νΠΚ, διαζευκτικώς, εκτός από την στερητική της ελευθερίας ποινή της ισόβιας κάθειρξης, ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης τουλάχιστον δέκα ετών.

Διενέργεια έκτακτου διαχειριστικού ελέγχου ναυτικής εταιρείας δύναται να ζητήσει και ο μειοψηφών μέτοχος που συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο, ακόμα κι αν ο έλεγχος ανάγεται σε χρόνο κατά τον οποίο ήταν ήδη μέλος της διοίκησης· αρκεί ο αιτών να μην έχει αναμειχθεί στην οικονομική διαχείριση της εταιρείας και να μην γνωρίζει την οικονομική κατάσταση και τα πεπραγμένα της.

Δικαίωμα παράστασης προς υποστήριξη της κατηγορίας έχει ο κατ’ άμεσο τρόπο παθών από την αξιόποινη πράξη, ο οποίος διατηρεί ενεργή αξίωση αποζημίωσης ή χρηματικής ικανοποίησης κατά του κατηγορουμένου κατά τον χρόνο που εισάγεται η υπόθεση ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου· τέτοιο δικαίωμα δεν υφίσταται σε περίπτωση που η σχετική αξίωση έχει υποπέσει σε παραγραφή. Όταν ο χρόνος παραγραφής του ποινικού αδικήματος είναι μακρύτερος από αυτόν της αξίωσης αποζημίωσης, τότε και η αστική αξίωση παραγράφεται στον μακρύτερο αυτόν χρόνο. Ο χρόνος παραγραφής των αδικημάτων διακόπτεται κατά την διάρκεια της ποινικής διαδικασίας, μόνον εφόσον γίνει νομότυπα δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής, διότι αυτή εξομοιώνεται τότε με την άσκηση αγωγής.

Εάν βάσει συμφωνίας ορισμένος εταίρος έχει δηλώσει ότι θα αποχωρήσει οικειοθελώς από ομόρρυθμη εταιρεία σε συγκεκριμένο χρόνο, σε περίπτωση μη εκούσιας αποχώρησής του κατά τον συμφωνηθέντα χρόνο μπορεί να καταδικαστεί σε δήλωση βούλησης από τους λοιπούς εταίρους.

Στοιχεία για τον χαρακτήρα του κρατουμένου τα οποία συνάγονται από τις συνθήκες τέλεσης της πράξης για την οποία καταδικάστηκε δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν για την κρίση περί χορηγήσεως ή μη της υφ’ όρον απόλυσης, διότι αυτά έχουν ήδη αξιολογηθεί κατά την επιμέτρηση της ποινής από το δικαστήριο. Γίνεται δεκτή η έφεση του κρατουμένου κατά του βουλεύματος του συμβουλίου πλημμελειοδικών περί (μη) χορηγήσεως σε αυτόν υφ’ όρον απόλυσης, διότι εσφαλμένα αξιολογήθηκε η διαγωγή του με βάση την τέλεση αξιόποινης πράξης εκ μέρους του κατά την διάρκεια του χρόνου της δοκιμασίας που του χορηγήθηκε με προηγούμενη υφ’ όρον απόλυση, ήτοι σε χρόνο προγενέστερο της παραμονής του στο κατάστημα κράτησης.

Υπό ποίες προϋποθέσεις μπορεί να επιβληθεί ποινή ελαττωμένη σε όποιον κατά τον χρόνο που τέλεσε αξιόποινη πράξη είχε συμπληρώσει το δέκατο όγδοο, όχι όμως και το εικοστό πέμπτο έτος της ηλικίας του. Αιτιολογημένως απερρίφθη ο ισχυρισμός περί συνδρομής του ελαφρυντικού της μετεφηβικής ηλικίας, διότι στην απόφαση διαλαμβάνεται ότι η εγκληματική συμπεριφορά του αποτελούσε συνειδητή επιλογή και δεν έχει σχέση με την νεανική ανωριμότητά του. Προϋποθέσεις θεμελίωσης του ισχυρισμού περί προτέρου συννόμου βίου. Για ποιον λόγο ο σύννομος βίος δεν ταυτίζεται με το λευκό ποινικό μητρώο. Προϋποθέσεις συνδρομής της ελαφρυντικής περίστασης της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη.