18 Απριλίου 2022
Αρθρογραφία Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου
Παναγιώτης Κολοτούρος

Κατάχρηση νομικής προσωπικότητας και συνέπειες αυτής σε εκκρεμή διαιτητική δίκη

Η κατάχρηση του θεσμού της νομικής προσωπικότητας, επαγόμενη τη δημιουργία παθητικής εις ολόκληρον ενοχής μεταξύ εμφανούς νομικού προσώπου και αφανούς τρίτου, διασπά τον κανόνα της „inter partes“ ισχύος της διαιτητικής συμφωνίας και δικαιολογεί την επέκταση αυτής, ώστε να καταλαμβάνει και τον τρίτο. Το ότι ο τελευταίος δεν συμμετείχε στη συγκρότηση του διαιτητικού δικαστηρίου, δεν συνιστά παράβαση της αρχής της ισότητας και του προς ακρόαση δικαιώματος, καθώς η πλήρωση του πραγματικού της κατάχρησης της νομικής προσωπικότητας έχει ως συνέπεια, ότι η επιλογή διαιτητή εκ μέρους του νομικού προσώπου «καταλογίζεται» στον υποκρυπτόμενο τρίτο.

4 Φεβρουαρίου 2022
Αρθρογραφία Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου
Βάγιας Παναγιωτόπουλος

Παροχή εμπράγματης ασφάλειας εν αγνοία της παραγραφής της ασφαλιζόμενης απαίτησης

Η μελέτη πραγματεύεται την τύχη της εμπράγματης ασφάλειας (υποθήκης-ενεχύρου) στην περίπτωση που αυτή συστήθηκε προς εξασφάλιση ήδη παραγεγραμμένης απαίτησης και εν αγνοία της παραγραφής αυτής. Στο πλαίσιο αυτό διερευνάται καταρχάς η σχέση της ΑΚ 272 παρ. 2 εδ. β΄ με την ΑΚ 1320. Εν συνεχεία η μελέτη διερευνά και την τυχόν δυνατότητα του προσωπικού οφειλέτη ή του τρίτου, που παρείχαν εμπράγματη ασφάλεια εν αγνοία της παραγραφής της ασφαλιζόμενης απαίτησης, να επιτύχουν την ακύρωση της εμπράγματης δικαιοπραξίας (μονομερούς δικαιοπραξία ή σύμβασης) δια της οποίας παραχωρήθηκε η ασφάλεια, με επίκληση των διατάξεων περί πλάνης.

21 Ιανουαρίου 2022
Αρθρογραφία Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου
Καλλιόπη Χριστακάκου-Φωτιάδη

Σκέψεις για τη δυνατότητα παραίτησης από την αξίωση αδικαιολόγητου πλουτισμού (με αφορμή σχετικές ρήτρες σε συμβάσεις με το Δημόσιο)

Σε συμβάσεις με το Δημόσιο, όπως για παράδειγμα σε συμβάσεις μίσθωσης, και προς διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου, προβλέπονται συχνά ρήτρες, σύμφωνα με τις οποίες ο αντισυμβαλλόμενος του Δημοσίου «με τη λήξη της συμβατικής σχέσης (μίσθωσης) υποχρεούται να παραδώσει το μίσθιο στην κατάσταση στην οποία θα περιέλθει και θα διατηρείται ύστερα και από την εκτέλεση των όποιων έργων του είχαν ανατεθεί, διαφορετικά ευθύνεται σε αποζημίωση· αντιθέτως ουδέν δικαίωμα αποζημίωσης από οποιαδήποτε αιτία ακόμη και από αδικαιολόγητο πλουτισμό έχει ο μισθωτής». Το κύρος τέτοιου είδους ρητρών θα πρέπει να ελεγχθεί τόσο υπό το πρίσμα του επιτρεπτού της εκ των προτέρων παραίτησης από αξιώσεις όσο και από την άποψη της συμβατότητάς τους με τις γενικές ρήτρες των άρθρων 174 και 178, 179 και 281 ΑΚ. Τα ζητήματα αυτά εξετάζει η παρούσα μελέτη.