Ο ν. 3301/2004 εισάγει εξαίρεση στην απαγόρευση της lex commissoria που αποτυπώνεται στο άρθρο 1239 εδ. 1 ΑΚ. Το άρθρο 4 του νόμου προβλέπει επιπλέον ότι η κτήση της χρηματοοικονομικής ασφάλειας από τον ασφαλειολήπτη είναι δυνατή μόνον εφόσον οι συμβαλλόμενοι έχουν συμφωνήσει για τον τρόπο αποτίμησης των χρηματοπιστωτικών μέσων ή των απαιτήσεων. Σε περίπτωση απουσίας συμφωνίας για τον τρόπο αποτίμησης, ο καταπιστευτέος όρος ως όρος μεν της σύμβασης εμπράγματης χρηματοοικονομικής ασφάλειας θα είναι άκυρος, ως σύμβαση δε ενοχική ή/και εμπράγματη μεταβίβασης της χρηματοοικονομικής ασφάλειας θα είναι ανυπόστατη ή άκυρη αντιστοίχως. Αν η συμφωνία για τον τρόπο αποτίμησης είναι ελλιπής, θα εφαρμοσθούν (κατά περίπτωση) οι κανόνες του Αστικού Κώδικα που αφορούν στην ύπαρξη συμφωνίας (άρθρα 195 και 196 ΑΚ) και το αντικείμενο της παροχής (άρθρα 371-373, 379 ΑΚ).

Μεταβίβαση των τιτλοποιούμενων απαιτήσεων επέρχεται με την καταχώριση (δημοσίευση) της σύμβασης μεταβίβασης στο ενεχυροφυλακείο του τόπου της κατοικίας ή της έδρας του μεταβιβάζοντος. Η καταχώριση επέχει θέση πλασματικής αναγγελίας, ανεξαρτήτως αν ο οφειλέτης έλαβε ή όχι πραγματική γνώση της μεταβολής του προσώπου του πιστωτή. Η ΑΚ 460 δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω.

Η διάταξη του άρθρου 12 παρ. 5 του Ν. 1337/1983, η οποία προβλέπει την ακυρότητα μεταβιβαστικής δικαιοπραξίας ακινήτου ευρισκόμενου σε περιοχή που καταλαμβάνεται από πράξη εφαρμογής πολεοδομικής μελέτης εφόσον στο σχετικό συμβολαιογραφικό έγγραφο δεν επισυνάπτεται πιστοποιητικό υποβολής δήλωσης ιδιοκτησίας από τον κύριο του ακινήτου, δεν αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας και είναι σύμφωνη με το άρθρ. 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ

Οι ρήτρες αναπροσαρμογής της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας υπάγονται τόσο σε έλεγχο διαφάνειας όσο και σε έλεγχο ουσιαστικού περιεχομένου. Ο εξεταζόμενος όρος μεταβολής του τιμήματος η/ε δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις διαφάνειας. Δεν διασφαλίζει την αμφίδρομη λειτουργία της ρήτρας, ενώ καλλιεργεί σύγχυση ως προς τον πραγματικό χαρακτήρα του μηχανισμού προσδιορισμού της τιμής. Το κόστος αποσυνδέεται από τη βασική χρέωση, στην οποία εστιάζει την προσοχή του ο καταναλωτής, και μεταφέρεται στη ρήτρα αναπροσαρμογής, την οποία όμως ο καταναλωτής αδυνατεί, λόγω της πολυπλοκότητάς της, να κατανοήσει.

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι οι πλέον πρόσφατες εξελίξεις σε επίπεδο ενωσιακού δικαίου αναφορικά με το ζήτημα των δανείων σε ελβετικό φράγκο. Για τον σκοπό αυτόν, η μελέτη εστιάζει στις αποφάσεις του ΔΕΕ της 10.6.2021 (‘’BΝP Paribas’’) και 21.12.2021 (‘’Τράπεζα Πειραιώς’’). Μέσα από αυτές τις αποφάσεις –και κυρίως την πρώτη– φωτίζεται η βασική θέση του συγγραφέα περί της καταχρηστικότητας των συμβατικών όρων, με τους οποίους αναλαμβάνεται δανειακή υποχρέωση σε ελβετικά φράγκα (από την αρχή ή κατόπιν μετατροπής από ευρώ σε ελβετικό φράγκο).

Η μαζική επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην Covid εποχή έχει γίνει απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία τόσο των επιχειρήσεων όσο και του ίδιου του κράτους. Ταυτόχρονα όμως γεννώνται ποικίλα προβλήματα. Η παρακολούθηση της νομοθετικής εξέλιξης των ζητημάτων προστασίας προσωπικών δεδομένων σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο αναδεικνύει την ανάγκη θέσπισης ενός ενιαίου, ισχυρότερου εθνικού νομοθετικού πλαισίου, με αιχμή του δόρατος την συλλογική αγωγή προστασίας των προσωπικών δεδομένων.