Στη μελέτη εξετάζονται οι ρυθμίσεις του νέου ΚΠΔ για το αποδεικτικό μέσο της πραγματογνωμοσύνης. Προτάσσεται η συστηματική ένταξή της στο δίκαιο της απόδειξης, ακολουθεί ειδική αναφορά στις κεντρικές αξιακές προϋποθέσεις του ΕΔΔΑ για την ποινική απόδειξη και στη συνέχεια αναλύονται τα ειδικώς ζητούμενα σχετικά με την πραγματογνωμοσύνη. Εν κατακλείδι διατυπώνονται ορισμένες σκέψεις για τον αναιρετικό έλεγχο του πορίσματος της πραγματογνωμοσύνης και παρουσιάζονται οι περιπτώσεις σχετικής και απόλυτης ακυρότητας της τελευταίας.

Ένα θέμα που κατά καιρούς έρχεται στην επικαιρότητα και γίνεται αντικείμενο συζητήσεων μεταξύ των νομικών, αλλά και άλλων, είναι αν οι δικαστικοί λειτουργοί οφείλουν κατά την επιτέλεση του έργου τους να επηρεάζονται ή να λαμβάνουν υπόψη τους και την «κοινή γνώμη» ή το «λαϊκό περί δικαίου αίσθημα». Με το ζήτημα αυτό ασχολείται η παρούσα μελέτη.

Στη μελέτη γίνεται δεκτή η θέση ότι τα φορολογικά στοιχεία που εκδίδονται και γίνονται αποδεκτά στο πλαίσιο διασυνοριακών συναλλαγών συνδεδεμένων επιχειρήσεων δεν είναι μερικώς εικονικά. Κατ' επέκταση, συμπεραίνεται ότι στις περιπτώσεις αυτές δεν στοιχειοθετείται ποινική ευθύνη για το αδίκημα της αποδοχής εικονικών στοιχείων ούτε για το αδίκημα της φοροδιαφυγής στο εισόδημα.

Στη μελέτη εξετάζεται κατά πόσον η ενοχή συνιστά μια πραγματική κατάσταση που μπορεί να διαπιστωθεί ή είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας καταλογισμού. Διερευνάται το ερώτημα αν αποδίδουμε ευθύνη σε κάποιον για μια πράξη επειδή την έχει διαπράξει υπαιτίως ή δηλώνουμε ότι η πράξη τελέστηκε υπαιτίως με την καταδίκη του κατηγορουμένου. Eπίσης εξετάζεται το ζήτημα αν η τιμώρηση των νομικών προσώπων, καθώς και εκείνη των ρομπότ, είναι συμβατή με την ισχύουσα στο ποινικό δίκαιο αρχή της ενοχής.

Η μελέτη πραγματεύεται το ζήτημα του χρόνου εργασίας στην τηλεργασία. Το βασικό συμπέρασμα της μελέτης συνίσταται στην ακαταλληλότητα του υφιστάμενου ρυθμιστικού πλαισίου περί ωραρίου να ανταποκριθεί στις ιδιαιτερότητες της τηλεργασίας, στο βαθμό που το εν λόγω πλαίσιο απηχεί τη λογική μιας διαφορετικής εποχής με εντελώς διαφορετικά δεδομένα ως προς την οργάνωση του χρόνου εργασίας.

Αντικείμενο της μελέτης είναι η έρευνα της επίδρασης που έχει για τη διαμόρφωση του περιεχομένου της κυριότητας, κυρίως όσον αφορά την έκταση των εξουσιών του κυρίου επί του πράγματος, η κοινωνική σημασία αυτού. Ειδικότερα, όσο μεγαλύτερη είναι, ως εκ του αντικειμένου της κυριότητας (όπως λ.χ. της κυριότητας επί ιδιωτικού δάσους), η ανάγκη προστασίας του γενικότερου συμφέροντος, τόσο περισσότερο αναγκαία είναι η συρρίκνωση των εξουσιών του κυρίου επ’ αυτού.