Η ματαίωση της συζήτησης ως διαδικαστική πράξη μετά το Ν. 4139/2013 – Εφαρμογή του άρθρου 261 ΑΚ στις αξιώσεις κατά ΝΠΔΔ και αναδρομική εφαρμογή του άρθρου 102 Ν. 4139/2013

Στην  γνωμοδότηση εξετάζεται η λειτουργία των άρθρων 261 § 2 ΑΚ και 260 § 3 ΚΠολΔ (260 § 2 προ του Ν. 4842/2021) και η σχέση αυτών προς το άρθρο 49 του Ν.Δ. 496/1974. Η ρύθμιση του άρθρου 260 § 2 ΚΠολΔ/2013 (= 260 § 3 ΚΠολΔ) αποτελεί γνήσιο ερμηνευτικό κανόνα δικαίου, ο οποίος αποσαφηνίζει τη ρύθμιση του άρθρου 261 § 2 ΑΚ, όπως αυτή εισήχθη με το άρθρο 101 του Ν. 4139/2013. Συνεκτιμώμενου, επομένως, και του γεγονότος ότι η εμβέλεια του άρθρου 261 § 2 ΑΚ καταλαμβάνει ρητά και τις εκκρεμείς υποθέσεις ως προς τις οποίες δεν έχει εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι διακοπτικό αποτέλεσμα της παραγραφής θα πρέπει να αναγνωρισθεί και στις ματαιώσεις της συζήτησης οι οποίες έλαβαν χώρα πριν από την 20.3.2013 (ημερομηνία δημοσίευσης στο ΦΕΚ του Ν. 4139/2013). Η διακοπείσα παραγραφή αξίωσης που καταλαμβάνεται από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 49 του Ν.Δ. 496/1974, επανεκκινεί από το τέλος του έτους κατά το οποίο έλαβε χώρα το διακοπτικό γεγονός.

Δείτε περισσότερα εδώ.