Νομικός χαρακτηρισμός της ενστάσεως συνυπολογισμού ζημίας και κέρδους και η κάλυψή της από το δεδικασμένο

Μολονότι ο καταλογισμός του οφέλους συνδέεται αναπόσπαστα και συμβάλλει στον εννοιολογικό προσδιορισμό της ζημίας, ο ισχυρισμός του εναγομένου στην αποζημιωτική δίκη ότι συγχρόνως με τη ζημία ανέκυψε αιτιωδώς και ωφέλεια για τον ζημιωθέντα, δεν συγκροτεί αιτιολογημένη άρνηση της ιστορικής βάσεως της αγωγής, αλλά κλασσική μορφή καταχρηστικής ενστάσεως. Συνεπώς, αν τα πραγματικά περιστατικά που απαρτίζουν την ωφέλεια καταστούν οπωσδήποτε νόμιμο υλικό της δίκης (από οποιονδήποτε διάδικο), η έννομη συνέπεια της ωφέλειας αυτής λαμβάνεται (και) αυτεπαγγέλτως υπόψη από το δικαστήριο, ενώ, αν δεν προταθούν αυτά στη δίκη αποζημιώσεως, ο κρίσιμος ισχυρισμός καλύπτεται από το δεδικασμένο της σχετικής αποφάσεως, είτε αυτή είναι δικαστική είτε είναι διαιτητική.

Δείτε περισσότερα εδώ.