Αρχή του αδιαιρέτου της υποθηκικής ευθύνης. Περισσότερα ακίνητα επί των οποίων έχει συσταθεί προσημείωση υποθήκης προς εξασφάλιση της ίδιας απαίτησης παραμένουν υπέγγυα μέχρι την ολοσχερή εξόφλησή της. Εάν το ενυπόθηκο ακίνητο διαιρεθεί μεταγενέστερα σε περισσότερα αυτοτελή μέρη ή συσταθεί επ’ αυτού οριζόντια ιδιοκτησία, καθένα από τα μέρη ή κάθε οριζόντια ιδιοκτησία παραμένει υπέγγυο[-α] για ολόκληρη την ασφαλιζόμενη απαίτηση.
Κρίνεται ότι δεν επιτρέπεται στην επίμαχη δίκη για το αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία η χρήση απομαγνητοφωνήσεων τηλεφωνικών συνδιαλέξεων που είχαν καταγραφεί κατόπιν άρσεως του απορρήτου των επικοινωνιών για την διακρίβωση της δράσης εγκληματικής οργάνωσης δραστηριοποιουμένης στην εισαγωγή, μεταφορά και διάθεση ναρκωτικών στην Λήμνο, καθόσον το εν λόγω έγκλημα δεν περιλαμβάνεται σε εκείνα για τα οποία επιτρέπεται η άρση κατ’ άρ. 4 παρ. 1 του Ν. 2225/1994, απαγορεύεται δε επί ποινή απολύτου ακυρότητος η αξιοποίηση του εν λόγω υλικού ως “ίχνους” κατ’ άρ. 5 παρ. 10 του ιδίου νόμου, αφού δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις κατ’ εξαίρεσιν χρησιμοποίησής του.
Η μελέτη πραγματεύεται την τύχη της εμπράγματης ασφάλειας (υποθήκης-ενεχύρου) στην περίπτωση που αυτή συστήθηκε προς εξασφάλιση ήδη παραγεγραμμένης απαίτησης και εν αγνοία της παραγραφής αυτής. Στο πλαίσιο αυτό διερευνάται καταρχάς η σχέση της ΑΚ 272 παρ. 2 εδ. β΄ με την ΑΚ 1320. Εν συνεχεία η μελέτη διερευνά και την τυχόν δυνατότητα του προσωπικού οφειλέτη ή του τρίτου, που παρείχαν εμπράγματη ασφάλεια εν αγνοία της παραγραφής της ασφαλιζόμενης απαίτησης, να επιτύχουν την ακύρωση της εμπράγματης δικαιοπραξίας (μονομερούς δικαιοπραξία ή σύμβασης) δια της οποίας παραχωρήθηκε η ασφάλεια, με επίκληση των διατάξεων περί πλάνης.
Με την παρούσα συμβολή παρουσιάζονται τα βασικά χαρακτηριστικά των θεσμών της έκτισης της ποινής στην κατοικία, της υπό όρο απόλυσης και της αναβολής ή διακοπής εκτέλεσης της ποινής από καταδικασθέντες με αναπηρία, επιχειρείται μια ερμηνεία των οικείων διατάξεων και συζητούνται ορισμένες προβληματικές που έχουν απασχολήσει τη θεωρία και τη νομολογία. Επιπλέον, οριοθετείται το πεδίο εφαρμογής κάθε θεσμού, ώστε να καταστεί ευκρινές πώς επιλύονται προβλήματα που αναφύονται στα σημεία αλληλοεπικάλυψης.
Αρχή της ισοτιμίας των μελών έναντι του σωματείου. Όλα τα μέλη του σωματείου έχουν κατ’ αρχήν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις. Με ομόφωνη απόφαση της γενικής συνέλευσης ή βάσει διάταξης του καταστατικού, αρχικού ή τροποποιηθέντος, είναι δυνατόν να απονέμονται ή να αφαιρούνται δικαιώματα από ορισμένα μέλη του σωματείου ή αντίστοιχα να επιβάλλονται ή να καταργούνται υποχρεώσεις τους.
Με αφορμή την υπ’ αριθμ. 2/2021 απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, στην μελέτη υποδεικνύεται η σύμφωνη προς το δικαίωμα σιωπής και μη αυτεπιβάρυνσης και προς τις θεμελιώδεις αρχές της αμεσότητας και προφορικότητας ερμηνεία του άρθρου 365 παρ. 2 ΚΠΔ.
Αντικείμενο της μελέτης είναι η ερμηνευτική προσέγγιση της νεοεισαχθείσας ρύθμισης του άρθρου 35 του ν. 4786/2021, σύμφωνα με την οποία οι ανήλικοι κληρονόμοι δικαιούνται, εντός προθεσμίας ενός έτους από την ενηλικίωσή τους, να αποποιηθούν την κληρονομία. Σχολιάζεται κριτικά η νομοθετική επιλογή, να τροποποιηθούν οι διατάξεις του ΑΚ με “ερμηνευτική” διάταξη σε αυτοτελές νομοθέτημα, και οριοθετείται το πεδίο εφαρμογής της διάταξης. Στην συνέχεια, εξετάζεται το καθεστώς της (σχολάζουσας) κληρονομίας μέχρι την πάροδο της ενιαύσιας προθεσμίας από την ενηλικίωση του κληρονόμου και η διαμόρφωση της κατάστασης μετά την προθεσμία αυτή, αναλόγως του εάν ο κληρονόμος εν τέλει αποδεχθεί ή αποποιηθεί.
Εφόσον διαπιστώνεται από δικαστική αρχή η συνδρομή των προϋποθέσεων εφαρμογής της αρχής “ne bis in idem”, απαγορεύεται η εκτέλεση ερυθράς αγγελίας της Interpol σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης,