ΑΠ 601/2017
Επιμέτρηση ποινής επί αληθούς κατ’ ιδέαν συρροής. Τα ελάχιστα και τα μέγιστα όρια επαύξησης της ποινής-βάσης που προβλέπονται επί πραγματικής συρροής στο άρ. 94 παρ. 1 εδ. α΄, β΄ και γ΄ ΠΚ εφαρμόζονται αναλογικώς και στην περίπτωση της κατ’ ιδέαν συρροής εγκλημάτων.
Η προβληματική της διάκρισης της κατ’ αποκοπή αποζημίωσης από την ποινική ρήτρα
Η διάκριση της κατ’ αποκοπήν αποζημίωσης από την ποινική ρήτρα είναι ένα σύνθετο ερμηνευτικό πρόβλημα που εμφανίζει δύο πτυχές. Καταρχάς, αμφισβητείται κατά πόσο η αποζημιωτική ρήτρα είναι πράγματι επιτρεπτή στο ελληνικό δίκαιο. Δεύτερον, εφόσον γίνει δεκτή η εγκυρότητα του εν λόγω συναλλακτικού μορφώματος, τίθεται εν συνεχεία το ζήτημα οριοθέτησής του από την ποινική ρήτρα. Στα ερωτήματα αυτά επιχειρεί να δώσει απάντηση η παρούσα μελέτη.
Ο εκσυγχρονισμός του ελληνικού συστήματος ποινών
Στη μελέτη προτείνεται ο εκσυγχρονισμός του ελληνικού συστήματος ποινών στη βάση της ανάλογης προς τη βαρύτητα του εγκλήματος –του αδίκου και της ενοχής– πρόβλεψης και επιβολής ποινών. Παράλληλα επιχειρείται η ενίσχυση της συνοχής ανάμεσα στις προβλεπόμενες, τις επιβαλλόμενες και τις εκτιόμενες ποινές. Τέλος, αναδεικνύεται η ανάγκη συμμετοχής της εγκληματολογίας και της σωφρονιστικής πολιτικής σε ένα ευρύτερο αναθεωρητικό εγχείρημα.
ΑΠ 101/2018
Το δικαστήριο οφείλει να προβαίνει σε αποτελεσματική εξέταση όλων των παρατηρήσεων, επιχειρημάτων και αποδείξεων που επικαλούνται οι διάδικοι, τυχόν δε παραβίαση της εν λόγω αρχής επάγεται έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, καθώς και απόλυτη ακυρότητα (άρ. 171 αριθμ. 1 στοιχ. δ΄ ΚΠΔ, άρ. 6 παρ. 1 ΕΣΔΑ).
ΑΠ 1428/2017
Γάμος μεταξύ ομοφύλων. Με βάση το ισχύον νομοθετικό καθεστώς ένας τέτοιος γάμος πρέπει να θεωρηθεί ανυπόστατος. Η παραπάνω ερμηνευτική εκδοχή δεν αντιβαίνει στη συνταγματικά θεμελιωμένη αρχή της ισότητας ούτε προσκρούει στον απαραβίαστο χαρακτήρα της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής ή στο δικαίωμα τέλεσης γάμου (όπως αυτά κατοχυρώνονται στην ΕΣΔΑ και στο ΔΣΑΠΔ).
Δικαιοσυγκριτικές επισημάνσεις με αναφορά στις νέες διατάξεις των άρθρων 1153-1161 του γαλλικού ΑΚ για την αντιπροσωπεία (άμεση και έμμεση)
Πρωταρχικός στόχος της δικαιοσυγκριτικής μελέτης είναι η παρουσίαση των εννέα γενικών διατάξεων για την αντιπροσωπεία (άμεση και έμμεση) που εμπεριέχονται στην τεθείσα σε ισχύ από 1ης Οκτωβρίου 2016 μεγάλης έκτασης μεταρρύθμιση του γενικού ενοχικού δικαίου («Droit des Obligations») του γαλλικού αστικού κώδικα, που είναι ο αρχαιότερος σε ισχύ (από το έτος 1804) ευρωπαϊκός αστικός κώδικας. Πρόκειται για τα άρθρα 1153-1161 του νέου γαλλΑΚ, τα οποία εμφανίζουν μεγάλο συγκριτικό ενδιαφέρον λόγω των σημαντικών αποκλίσεών τους από την περιεχόμενη στον ελληνικό ΑΚ ρύθμιση (άρθρα 211-235 ΑΚ).