Απόφαση «WS κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας» (12 Μαΐου 2021)
Εφόσον διαπιστώνεται από δικαστική αρχή η συνδρομή των προϋποθέσεων εφαρμογής της αρχής “ne bis in idem”, απαγορεύεται η εκτέλεση ερυθράς αγγελίας της Interpol σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
Σκέψεις για τη δυνατότητα παραίτησης από την αξίωση αδικαιολόγητου πλουτισμού (με αφορμή σχετικές ρήτρες σε συμβάσεις με το Δημόσιο)
Σε συμβάσεις με το Δημόσιο, όπως για παράδειγμα σε συμβάσεις μίσθωσης, και προς διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου, προβλέπονται συχνά ρήτρες, σύμφωνα με τις οποίες ο αντισυμβαλλόμενος του Δημοσίου «με τη λήξη της συμβατικής σχέσης (μίσθωσης) υποχρεούται να παραδώσει το μίσθιο στην κατάσταση στην οποία θα περιέλθει και θα διατηρείται ύστερα και από την εκτέλεση των όποιων έργων του είχαν ανατεθεί, διαφορετικά ευθύνεται σε αποζημίωση· αντιθέτως ουδέν δικαίωμα αποζημίωσης από οποιαδήποτε αιτία ακόμη και από αδικαιολόγητο πλουτισμό έχει ο μισθωτής». Το κύρος τέτοιου είδους ρητρών θα πρέπει να ελεγχθεί τόσο υπό το πρίσμα του επιτρεπτού της εκ των προτέρων παραίτησης από αξιώσεις όσο και από την άποψη της συμβατότητάς τους με τις γενικές ρήτρες των άρθρων 174 και 178, 179 και 281 ΑΚ. Τα ζητήματα αυτά εξετάζει η παρούσα μελέτη.
ΑΠ 1261/2020 (Πολ.)
Υποχρέωση καταβολής πλήρους αποζημίωσης κατά τον ν. 2668/1998 εκ μέρους των επιχειρήσεων που παρέχουν ταχυδρομικές υπηρεσίες εσωτερικού σε περίπτωση πλημμελούς παροχής υπηρεσιών ή αδικαιολόγητης άρνησης παροχής υπηρεσιών προς τους πολίτες, εκτός αν κατ’ εξαίρεση προβλέπεται υποχρέωση καταβολής κατ’ αποκοπήν αποζημίωσης (για αντικείμενα που αποστέλλονται ως συστημένα ή αντικείμενα δηλωμένης αξίας).
Ζητήματα δήμευσης κρυπτονομισμάτων ως προϊόντων του εγκλήματος
Η παρούσα μελέτη έχει ως αφετηρία μια δικαστική απόφαση του Γερμανικού Ακυρωτικού Δικαστηρίου. Με αυτήν διατάχθηκε η δήμευση κρυπτονομισμάτων (bitcoins) ως προϊόντων των εγκλημάτων της αλλοίωσης δεδομένων και της απόκτησης πρόσβασης σε δεδομένα που προστατεύονται έναντι μη εξουσιοδοτημένης πρόσβασης (άρθρα 303a & 202a γερμΠΚ). Στην εν λόγω απόφαση αναδεικνύονται τα πρακτικά προβλήματα ανάκτησης του εγκληματικού πλούτου, ο οποίος μπορεί να συνίσταται σε νέα άυλα περιουσιακά στοιχεία. Ωστόσο το δικαστήριο παρέβλεψε την πραγματική αδυναμία ανάκτησης του εγκληματικού πλούτου, επιβάλλοντας τυπικά μια πρακτικά αδύνατο να υλοποιηθεί δήμευση. Στη μελέτη διατυπώνεται η άποψη ότι η απόφαση φέρνει στην επιφάνεια την ανάγκη αντιμετώπισης των νέων μορφών εγκλήματος που αναφύονται με τη χρήση των τεχνολογικών μέσων και με την ανεύρεση τρόπων ανάκτησης των εγκληματικών προσόδων.
Άρειος Πάγος 1224/2020 (Ποιν.)
Αναιρείται εν μέρει η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για απάτη επί δικαστηρίω εν αποπείρα, λόγω εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των άρ. 42 και 386 παρ. 1 εδ. α΄ ΠΚ και ελλείψεως αιτιολογίας με την έννοια της ελλείψεως νομίμου βάσεως, διότι αφενός μεν δεν ανέκυψε θέμα παραπλάνησης του δικαστή από την προσκόμιση ψευδών αποδεικτικών μέσων, αφού η απόφασή του περί απορρίψεως ως αόριστης της αγωγής ήταν αποτέλεσμα της εφαρμογής νομικών κανόνων, αφετέρου δε για να στηριχθεί η περί ενοχής κρίση έγινε δεκτή χωρίς έρευνα ένορκη κατάθεση μάρτυρα ως ψευδής, μολονότι από τον πρώτο βαθμό ο παραπάνω μάρτυρας απαλλάχθηκε για την πράξη της ψευδορκίας μάρτυρα.
ΔικΕΕ C-371/20
Το σημείο 11, πρώτο τμήμα περιόδου, του παραρτήματος I της Oδηγίας 2005/29 έχει την έννοια ότι η προώθηση προϊόντος μέσω δημοσίευσης στον Τύπο θεωρείται «πληρωμένη» από τον εμπορευόμενο, όταν ο τελευταίος παρέχει για τη δημοσίευση αντάλλαγμα έχον περιουσιακή αξία, εφόσον υφίσταται βέβαιη σχέση μεταξύ της πραγματοποιούμενης πληρωμής και της δημοσίευσης.