20 Μαΐου 2022
Αρθρογραφία Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου
Ευγενία Πρεβεδούρου

Εφαρμογή του ιδιωτικού δικαίου από δημόσιους φορείς προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος

(Με αφορμή τη ΜΠρΑθ 818/2022 – ασφ. μέτρα)

Ο νομοθέτης και η κανονιστικώς δρώσα Διοίκηση κρίνουν συχνά, εντός των ορίων των οικείων συνταγματικών κανόνων, ότι προσφορότερο μέσο για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος αποτελούν τα μορφώματα και οι τεχνικές του ιδιωτικού δικαίου, λόγω μεγαλύτερης ευελιξίας, αντί για τα κλασικά εργαλεία του δημοσίου δικαίου, όπως είναι η άσκηση δημόσιας εξουσίας, η έκδοση εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών ή η σύναψη διοικητικών συμβάσεων. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται, μεταξύ άλλων, και η συμβατική δράση της Διοίκησης μέσω αναθετουσών αρχών οι οποίες αποτελούν ΝΠΙΔ, με συνέπεια οι σχετικές συμβάσεις να είναι ιδιωτικού δικαίου κατά το ελληνικό δίκαιο.

21 Φεβρουαρίου 2020
Αρθρογραφία Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου
Απόστολος Γεωργιάδης

Η περαιτέρω διάπλαση του δικαίου από τον δικαστή

Η δικαστική δικαιοπλασία θεωρείται σήμερα αναπόφευκτη, δεδομένης της κοινότοπης πλέον παραδοχής ότι και ο επιμελέστερος νομοθέτης αδυνατεί να προβλέψει όλες τις πιθανές μορφές εξέλιξης της κοινωνικής ζωής και να προνοήσει για τη ρύθμισή τους με τους κατάλληλους νομικούς κανόνες. Από την άλλη μεριά όμως, η περαιτέρω διάπλαση του δικαίου από τον δικαστή εμφανίζεται κατ’ αρχήν ασυμβίβαστη προς σειρά συνταγματικών διατάξεων, από τις οποίες προκύπτει ότι αρμόδιος για τη θέσπιση νέων κανόνων δικαίου ή την τροποποίηση των ισχυόντων είναι πρωτίστως ο νομοθέτης. Τίθεται, επομένως, ο Νομικός ενώπιον του προβλήματος, πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις νομιμοποιείται ο δικαστής να προχωρήσει σε περαιτέρω διάπλαση του δικαίου, χωρίς να διατρέχει τον κίνδυνο να «κατηγορηθεί» ότι νοσφίζεται το έργο του νομοθέτη και οικειοποιείται εξουσία που δεν του ανήκει. Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια προσπάθεια, από πλευράς Αστικού Δικαίου, προσέγγισης του σημαντικού αυτού θέματος.