Η διεθνής μεταγραφή ανήλικου ποδοσφαιριστή σύμφωνα με τον Κανονισμό της FIFA
Ο κανονισμός της FIFA περιέχει ειδικές διατάξεις για τις διεθνείς μεταγραφές ανήλικων ποδοσφαιριστών, τις οποίες επιτρέπει μόνο κατ’ εξαίρεση, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και με τη συνδρομή ειδικών προϋποθέσεων. Οι ως άνω ρυθμίσεις τείνουν να διασφαλίσουν, επιπλέον, την καλή διαβίωση του ανήλικου και την αποτροπή της εκμετάλλευσης και διακίνησής του με τρόπο βλαπτικό για τα συμφέροντά του. Στην πραγματικότητα, επιδιώκεται η εξισορρόπηση δύο τάσεων: της ανάγκης προστασίας του ανήλικου, από την μία πλευρά, και της ανάπτυξης των αθλητικών του δεξιοτήτων από την άλλη.
Ιδιωτικό και Δημόσιο δίκαιο
Στην εποχή του λεγόμενου «ρυθμιστικού δικαίου», την οποία διανύουμε, η ζεύξη ανάμεσα στην παρέμβαση του νομοθέτη και το ιδιωτικό δίκαιο είναι συνεχής. Αυτό το γεγονός αναζωπύρωσε διεθνώς την διαρκή συζήτηση για την σχέση μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου δικαίου, αλλά και για την σημασία διατήρησης της εν λόγω κλασσικής διχοτόμησης. Η παρούσα μελέτη μέσα από μια κριτική προσέγγιση της σχετικής συζήτησης καταλήγει στο -προσωρινό πάντως συμπέρασμα- πως η διαπίστωση της παραδοξότητας της επονομαζόμενης κλασσικής θεώρησης της διάκρισης μεταξύ ιδιωτικού και του δημόσιου δικαίου δεν οδηγεί άνευ ετέρου στην κρίση ότι η ως άνω παραδεδομένη διχοτόμηση καθίσταται περιττή.
Ο Οδυσσέας Ελύτης φοιτητής στη Νομική Σχολή της Αθήνας – Πρόσωπα και εικόνες από τη Νομική Σχολή της δεκαετίας του 1930
Είναι γνωστό στους νομικούς ότι ο πολυβραβευμένος ποιητής Οδυσσέας Ελύτης σπούδασε στη Νομική Σχολή της Αθήνας κατά τη δεκαετία του 1930. Τον συγγραφέα από καιρό απασχολούσαν ερωτήματα, όπως ποιες ήταν οι εμπειρίες του νεαρού Οδυσσέα Αλεπουδέλη στη Νομική, ποιους καθηγητές «άκουσε», ποια μαθήματα «πέρασε», με ποιους συμφοιτητές του έκανε παρέα και γιατί τελικά αποφάσισε ή αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές. Η μελέτη είναι μια προσπάθεια αναζήτησης απαντήσεων στα παραπάνω ερωτήματα.
Εφαρμογή του ιδιωτικού δικαίου από δημόσιους φορείς προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος
Ο νομοθέτης και η κανονιστικώς δρώσα Διοίκηση κρίνουν συχνά, εντός των ορίων των οικείων συνταγματικών κανόνων, ότι προσφορότερο μέσο για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος αποτελούν τα μορφώματα και οι τεχνικές του ιδιωτικού δικαίου, λόγω μεγαλύτερης ευελιξίας, αντί για τα κλασικά εργαλεία του δημοσίου δικαίου, όπως είναι η άσκηση δημόσιας εξουσίας, η έκδοση εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών ή η σύναψη διοικητικών συμβάσεων. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται, μεταξύ άλλων, και η συμβατική δράση της Διοίκησης μέσω αναθετουσών αρχών οι οποίες αποτελούν ΝΠΙΔ, με συνέπεια οι σχετικές συμβάσεις να είναι ιδιωτικού δικαίου κατά το ελληνικό δίκαιο.
Η έννομη θέση των ζώων στο ιδιωτικό δίκαιο
Στην μελέτη εξετάζεται το νομικό πλαίσιο που διέπει τα ζώα υπό το πρίσμα του ιδιωτικού δικαίου. Με τον ν. 4830/2021 αναμορφώθηκε το πλαίσιο προστασίας μιας ειδικότερης κατηγορίας ζώων, των ζώων συντροφιάς, με κεντρικό άξονα την ευζωία τους και την επιβολή αυστηρών ποινικών κυρώσεων σε περίπτωση παραβίασης των κανόνων ευζωίας. Η προστασία των ζώων κατοχυρώνεται, έστω και έμμεσα, δυνάμει του άρθρου 13 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το περιεχόμενο του οποίου φωτίζεται μέσα από πρόσφατες αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ν. 4714/2020, 4726/2020, 4735/2020: Προς μια θεσμοθέτηση του «αθλητικού ετεροδιοίκητου»;
Η μελέτη εξετάζει αναλυτικά τα ζητήματα που ανακύπτουν από την εφαρμογή των ριζικών αλλαγών που επέφεραν οι πρόσφατοι νόμοι 4714/2020, 4726/2020 και 4735/2020 στο ισχύον καθεστώς αθλητικού αυτοδιοίκητου.
«Κοινή γνώμη», «λαϊκό περί δικαίου αίσθημα» και απονομή δικαιοσύνης
Ένα θέμα που κατά καιρούς έρχεται στην επικαιρότητα και γίνεται αντικείμενο συζητήσεων μεταξύ των νομικών, αλλά και άλλων, είναι αν οι δικαστικοί λειτουργοί οφείλουν κατά την επιτέλεση του έργου τους να επηρεάζονται ή να λαμβάνουν υπόψη τους και την «κοινή γνώμη» ή το «λαϊκό περί δικαίου αίσθημα». Με το ζήτημα αυτό ασχολείται η παρούσα μελέτη.
Η δογματική ένταξη των smart contracts στο δίκαιο των συμβάσεων
Τα smart contracts αναμένεται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο διενέργειας των σύγχρονων συναλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην μελέτη διερευνάται η ιεράρχηση της σχέσης μεταξύ των κανόνων ψηφιακών κωδίκων των smart contracts και του ιδιωτικού δικαίου, αν και ποιες συμβατικές σχέσεις δημιουργούνται μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών στα smart contracts και αν κατά την κατάρτιση και εκτέλεσή τους τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του παραδοσιακού δικαίου των συμβάσεων.