Αντικείμενο της μελέτης είναι η κτήση των κληροδοσιών υπό το ισχύον δίκαιο. Επιχειρείται κυρίως να διαπιστωθεί, αν το γράμμα των διατάξεων του ΑΚ για την αποδοχή και την αποποίηση των κληροδοσιών, το οποίο φαίνεται να είναι προσανατολισμένο κατ’ αρχήν στην κληροδοσία με ενοχική ενέργεια (ΑΚ 1995), χρήζει διόρθωσης ως προς την κληροδοσία με εμπράγματη ενέργεια (ΑΚ 1996).
Οι πράξεις “προμήθειας” και “κατοχής” προς ατομική χρήση από τον δράστη αποκλείονται από το ερμηνευτικό εύρος της έννοιας “διακίνηση ναρκωτικών ουσιών” και κατά συνέπεια τελούν σε σχέση αλληλοαποκλεισμού με αυτές. Κηρύσσεται ένοχος ο κατηγορούμενος για την πράξη της προμήθειας και κατοχής ναρκωτικών ουσιών για ιδία αποκλειστικά χρήση, αναγνωριζομένων στο πρόσωπό του των ελαφρυντικών περιστάσεων του προτέρου συννόμου βίου και της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη.
Στα 13 χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ της πρώτης και δεύτερης έκδοσης θεωρία και νομολογία εμπλουτίσθηκαν και άλλαξαν, και μάλιστα ανεξαρτήτως των νομοθετικών αλλαγών του 2019. Ο Μυλωνόπουλος διατηρεί και στη β΄ έκδοση, το ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο ενημέρωσης στα πεδία αυτά. H ελληνική θεωρία μπορεί να είναι ασφαλής, γιατί διαθέτει ένα από πάσης πλευράς ενημερωμένο, σύγχρονο και εύληπτο έργο Γενικού Μέρους.
Στη μελέτη επιχειρείται η συνολική σκιαγράφηση του ρυθμιστικού πλαισίου κτήσης και διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις του ν. 4354/2015. Έμφαση δίδεται στη σύμβαση μεταβίβασης (εκχώρησης) των απαιτήσεων και ειδικότερα στις προϋποθέσεις έγκυρης κατάρτισής της και στις έννομες συνέπειες που η εν λόγω εκχώρηση επάγεται.
Με την τροποποίηση των άρ. 55α και 68 του Ν. 4174/2013 διά των παρ. 3 και 4, αντιστοίχως, του άρ. 32 του Ν. 4745/2020, ο χρόνος έναρξης της παραγραφής των εγκλημάτων φοροδιαφυγής τοποθετείται εντός του κανόνα που ορίζει ο Ποινικός Κώδικας (θεωρία της συμπεριφοράς), ήτοι ταυτίζεται με τον χρόνο τέλεσης των ως άνω εγκλημάτων και δεν αφετηριάζεται πλέον από την οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής, αναστέλλεται δε από την έκδοση της πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. έως και την οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής (χωρίς τον περιορισμό του άρ. 113 ΠΚ).
Διατάσσεται η κήρυξη της ασκηθείσας ποινικής διώξεως για τις παραβάσεις του άρ. 132 παρ. 1-3 Ν. 2725/1999 ως μη γενομένης, καθόσον από την διενεργηθείσα κύρια ανάκριση βεβαιώθηκε όχι ότι δεν κατέστη εφικτή η ανακάλυψη των δραστών, οπότε θα ήταν δικαιολογημένη η θέση της δικογραφίας στο αρχείο αγνώστων δραστών, αλλά ότι δεν προέκυψαν ενδείξεις για την απαγγελία κατηγορίας εις βάρος κάποιου αξιωματούχου των εμπλεκόμενων ποδοσφαιρικών ομάδων ή άλλου προσώπου.