ΤρΠλημΠειρ 1669/2020

Αθώωση για μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο κατ' εξακολούθησιν. Ύπαρξη χρεών στον πίνακα από φορολογικές παραβάσεις τυποποιούμενες ως ποινικά αδικήματα στο άρ. 66 ΚΦΔ, τα οποία δεν υπερβαίνουν ανά φορολογικό ή διαχειριστικό έτος το οριζόμενο από το άρ. 66 παρ. 3 και 4 ΚΦΔ ποσό.

Ποιες οφειλές δεν συμπεριλαμβάνονται στον πίνακα χρεών και δεν υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ποινικής ευθύνης για το εν λόγω αδίκημα σύμφωνα με το άρ. 469 νΠΚ. Λόγοι για τους οποίους: α) η μη καταβολή της επιβληθείσας χρηματικής ποινής καταργείται πλέον ως αυτοτελές αδίκημα κατά το άρ. 25 του Ν. 1882/1990, β) τα ποσά που αποκόμισε ο υπαίτιος από φορολογικές παραβάσεις του άρ. 66 του Ν. 4174/2013 αποκλείονται από την αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος του άρ. 25 του Ν. 1882/1990. Ποια χρέη εμπίπτουν στα αδικήματα φοροδιαφυγής του άρ. 66 του Ν. 4174/2013. Αθωώνεται κατά πλειοψηφίαν ο κατηγορούμενος για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο κατ’ εξακολούθησιν, αφού η πράξη έχει καταστεί ανέγκλητη, το δε συνολικό ποσό των υπολοίπων χρεών του πίνακα δεν υπερβαίνει τις 100.000 ευρώ. Κατά την γνώμη της μειοψηφίας ο κατηγορούμενος θα πρέπει να κηρυχθεί ένοχος για την πράξη, εφόσον στον πίνακα υπάρχουν καταχωρισμένα χρέη από φορολογικές παραβάσεις τυποποιούμενες ως ποινικά αδικήματα στο άρ. 66 ΚΦΔ τα οποία όμως δεν υπερβαίνουν ανά φορολογικό ή διαχειριστικό έτος το οριζόμενο από το άρ. 66 παρ. 3 και 4 του ΚΦΔ ποσό και επομένως δεν συνιστούν αυτοτελή αδικήματα κατ’ άρ. 66 ΚΦΔ, με αποτέλεσμα τα χρέη αυτά να υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ποινικής ευθύνης του προσώπου του κατηγορουμένου κατά το άρ. 25 παρ. 1 Ν. 1882/1990.

Δείτε περισσότερα εδώ.