ΑΠ 404/2018
Οι έννομες συνέπειες του χαρακτηρισμού ενός κτίσματος ως αυθαιρέτου επέρχονται μετά τη σύνταξη της έκθεσης αυτοψίας από υπάλληλο της κατά τόπον αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας. Πριν από τη σύνταξη της εν λόγω έκθεσης τυχόν μεταβίβαση οικοπέδου, επί του οποίου έχει ανεγερθεί αυθαίρετο κτίσμα, είναι έγκυρη.
Προστατευόμενοι μάρτυρες και Μάρτυρες Δημοσίου Συμφέροντος
Στο επίκεντρο του νομικού ενδιαφέροντος τον τελευταίο καιρό έχουν τεθεί αφενός οι προστατευόμενοι μάρτυρες, τα πρόσωπα δηλαδή εκείνα που έλαβαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο γνώση για τη διάπραξη ενός σοβαρού εγκλήματος και για τα οποία πιθανολογείται βάσιμα ότι υπάρχει κίνδυνος εκφοβισμού ή αντεκδίκησης ή αχρήστευσής τους από την πλευρά του δράστη του εγκλήματος, και αφετέρου οι “μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος”, τα πρόσωπα δηλαδή τα οποία, χωρίς να εμπλέκονται τα ίδια στην τέλεση εγκλημάτων διαφθοράς, συμβάλλουν ουσιωδώς στην αποκάλυψη ορισμένων εγκλημάτων με πληροφορίες που παρέχουν στις αρμόδιες διωκτικές Αρχές. Το κοινό χαρακτηριστικό που έχουν και οι δύο ανωτέρω κατηγορίες μαρτύρων είναι ότι αποτελούν μια ιδιαίτερη κατηγορία “πληροφοριοδοτών”. Το ζήτημα, όμως, που ανακύπτει εδώ είναι αν η δικονομική προστασία που απολαύουν οι μάρτυρες αυτοί μπορεί να φθάσει μέχρι του σημείου να δυσχεραίνεται η ανεύρεση της ουσιαστικής αλήθειας, να επέρχεται σημαντικός περιορισμός βασικών δικονομικών αρχών και να παραβιάζεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του κατηγορουμένου προς αντίκρουση της αποδιδομένης σ’ αυτόν κατηγορίας.
ΑΠ 758/2018
Ευθύνη νομικού προσώπου για τις παράνομες και υπαίτιες ενέργειες των οργάνων του. Παράλληλα με το νομικό πρόσωπο ευθύνονται κατ’ αρχήν σε αποζημίωση και όλα τα φυσικά πρόσωπα-μέλη της πολυμελούς διοικήσεως, χωρίς να απαιτείται εξειδίκευση των επιμέρους αρμοδιοτήτων και της προσωπικής στάσης εκάστου εξ αυτών.
ΑΠ 1594/2017
Μεταξύ εκβίασης και απάτης υπάρχει, κατά κανόνα, σχέση αμοιβαίου αποκλεισμού και όχι αληθινής ή φαινομένης συρροής, γιατί η περιουσιακή μετακίνηση στην μεν απάτη επέρχεται με εξαπάτηση, στην δε εκβίαση με εξαναγκασμό· υπό όρους, είναι δυνατόν η απάτη και η εκβίαση να συρρέουν αληθώς κατ’ ιδέαν, όταν η επέλευση της περιουσιακής βλάβης στο πρόσωπο του παθόντος θεμελιώνεται στην σύγχρονη παράλληλη συμβολή της απειλής ή της βίας και στις ψευδείς παραστάσεις του υπαιτίου.
Η ζημία σε δίκες με αντικείμενο αποζημίωση λόγω παραβάσεως κανόνων ανταγωνισμού – Ειδικά το τεκμήριο προκλήσεως της ζημίας
Η μελέτη ασχολείται με την –καινοτόμο για το ελληνικό δίκαιο– διάταξη του άρθρου 17 παρ. 2 της Οδηγίας 2014/104 (= άρθρο 14 παρ. 3 του N. 4529/2018), διά της οποίας το ενωσιακό δίκαιο επεμβαίνει δραστικά στο μέτρο αποδείξεως, που μέχρι πρόσφατα παρέμενε στην αρμοδιότητα του εσωτερικού νομοθέτη των κρατών μελών.
ΠΠρΑθ 3615/2018
Η άσκηση του ενιαίου δικαιώματος ψήφου, που αντιστοιχεί σε κάθε κοινή μετοχή, από έναν ή περισσότερους συνδικαιούχους αυτής (αντί από όλους μαζί, όπως επιβάλλει η αρχή της συλλογικής διοίκησης του κοινού πράγματος), καθιστά τη σχετική απόφαση της γενικής συνέλευσης της ανώνυμης εταιρείας όχι ανυπόστατη αλλά ακυρώσιμη.
Χρονική σύμπτωση της έκτισης μιας μετατραπείσας ποινής με την εκτέλεση εντάλματος προσωρινής κράτησης
Αντικείμενο της μελέτης αποτελούν ορισμένα ζητήματα που αναφύονται κατά την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 3 παρ. 10 Ν. 2408/1996. Συγκεκριμένα, εξετάζονται οι προϋποθέσεις μη διακοπής της προσωρινής κράτησης, όταν τούτη συναντάται με εξαγοράσιμη για άλλο αδίκημα ποινή. Παράλληλα, αναδεικνύονται οι πρακτικές συνέπειες της συνάντησης αυτής, οι οποίες οδηγούν στον συνυπολογισμό της έκτισης της ποινής που εξαγοράστηκε στο χρόνο υποδικίας και στη συνακολούθως ενδεχόμενη αποφυλάκιση του κρατουμένου.