Παθητική ενοχή εις ολόκληρον μεταξύ του μεταβιβάζοντος και του αποκτώντος περιουσία ή επιχείρηση για τα υφιστάμενα μέχρι τη μεταβίβαση χρέη. Αν κατά τη μεταβίβαση ο χρόνος παραγραφής της απαίτησης του δανειστή κατά του μεταβιβάζοντος είχε επιμηκυνθεί σε εικοσαετή κατ’ άρθρον 268 ΑΚ, το γεγονός αυτό αντιτάσσεται και κατά του αποκτώντος, ενώ αντιθέτως δεν αντιτάσσεται, εφόσον η επιμήκυνση συντελέστηκε μετά τη σύναψη της σύμβασης μεταβίβασης.

Αστική απάτη. Αδικοπραξία. Ευθύνη παραγωγού ελαττωματικού προϊόντος.

Το ζήτημα της γνωστοποίησης μαρτύρων κατά την προπαρασκευαστική διαδικασία, ως ειδικότερης έκφανσης του δικαιώματος δικαστικής ακροάσεως, και η ανάλυση των υποστηριχθεισών απόψεων αναφορικά με τις δικονομικές κυρώσεις που επιφέρει η παραβίασή της αποτελούν τους κεντρικούς άξονες της παρούσας μελέτης.

Με την μελέτη επιχειρείται η αναζήτηση και μεθοδολογική θεμελίωση μίας de lege lata δίκαιης στάθμισης των αντιτιθέμενων συμφερόντων μεταξύ των κληρονόμων συνδικαιούχου κοινού λογαριασμού και των λοιπών συνδικαιούχων υπό το πρίσμα ενός ευρύτερου (ίσως) δικαιώματος στην πληροφορία

Η σύμβαση εγγυημένης κράτησης αποτελεί μεικτή σύμβαση ακριβόχρονης εκπλήρωσης, με προεχόντως μισθωτικό χαρακτήρα, η οποία διέπεται από τις διατάξεις του ΑΚ για τη μίσθωση πράγματος. Διάκρισή της από τη σύμβαση “allotment”.

Η προοπτική μιας ενδεχόμενης μελλοντικής κωδικοποίησης των ευρωπαϊκών κανόνων σύνδεσης καθιστά αναγκαίες τόσο την διάγνωση και την οριοθέτηση του ρόλου της ιθαγένειας στο πλαίσιο του ενοποιημένου ευρωπαϊκού ιδ.δ.δ. όσο και την επισήμανση τυχόν ρυθμιστικών ελλείψεων που την αφορούν.