Με την μελέτη επιχειρείται αρχικά μία θεωρητική επεξεργασία της έννοιας του υλικού φορέα προστατευόμενου έργου υπό τον Ν. 2121/1993. Περαιτέρω, εξετάζεται το κατά πόσο ο υλικός φορέας έργου δύναται να αντιστοιχεί σε μη ενσώματο αντικείμενο. Τέλος, διερευνάται η πλήρωση των στοιχείων του εννοιολογικού περιεχομένου του υλικού φορέα στην περίπτωση των έργων σε ψηφιακή μορφή και υπογραμμίζεται ότι η εμφάνιση των Non-Fungible Tokens (NFTs) αναβαθμίζει την εξατομικευτική λειτουργία και, κατ’ αποτέλεσμα, ευνοεί τον χαρακτηρισμό του ίδιου του (μη ενσώματου) ψηφιακού αρχείου ως υλικού φορέα.

Απλές μόνον υπόνοιες ή εντυπώσεις για τον παράνομο χαρακτήρα των προθέσεων ενός σωματείου ή των σκοπούμενων δραστηριοτήτων του ή περί αντίθεσης αυτών στην δημόσια τάξη, δεν μπορούν να θεμελιώσουν την κοινωνική ανάγκη προσφυγής στο περιοριστικό μέτρο της μη αναγνώρισης του υπό σύσταση σωματείου.

Υπό την επίκληση της κατ’ άρ. 29 Συντ. πολιτικής ελευθερίας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί στην ελληνική έννομη τάξη η ύπαρξη μιας εγκληματικής ομάδας υπό τον μανδύα του πολιτικού κόμματος (χωρίς κάποια δυνατότητα εφαρμογής του ποινικού νόμου) με την αιτιολογία ότι δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα η απαγόρευση αυτού. Η ποινικοποίηση της συσσωμάτωσης δεν παρεμποδίζεται όταν τα πολιτικά κόμματα παρεκκλίνουν της συνταγματικής τους αποστολής, ακόμη και αν οι αξιόποινες πράξεις τελούνται κατά την άσκηση πολιτικής δραστηριότητας. Καίτοι η εγκληματική συμπεριφορά των μελών ενός κόμματος δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για την διάλυσή του από πλευράς συνταγματικού δικαίου, δεν αποκλείεται ο ποινικός έλεγχος ως εγκληματικής οργάνωσης της συμπεριφοράς που επέδειξαν τα μέλη στο πλαίσιο του κόμματος.

Στην παρούσα μελέτη, μέσω συνοπτικής παρουσίασης της νομικής φύσης και της τεχνικής λειτουργίας του bitcoin, επιχειρείται μια ομαδοποίηση των αγωγικών αξιώσεων που αφορούν στη μεταφορά των λεκτικών μονάδων bitcoin και στην ύπαρξή τους εντός του ψηφιακού περιβάλλοντος. Περαιτέρω, αναδεικνύεται ο τρόπος και η επιλογή του μέσου αναγκαστικής εκτέλεσης για τη μεταφορά των επιδικασθεισών μονάδων bitcoin σε ψηφιακό πορτοφόλι του δανειστή.

Η online έκδοση του τεύχους Ιουνίου-Ιουλίου του περιοδικού ΠΟΙΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ είναι διαθέσιμη.

Η εκ της ακυρώσεως του πλειστηριασμού προκύπτουσα ευθύνη προς απόδοσιν εις τον υπερθεματιστήν του υπ’ αυτού καταβληθέντος και διανεμηθέντος εις τους δανειστάς πλειστηριάσματος βαρύνει μόνον τους τελευταίους, του οφειλέτου αποκλειομένου της σχετικής ευθύνης κατά τας περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις. Καταλήξασα εις το συμπέρασμα τούτο η υπ’ αριθμ. 5/2018 απόφασις της Ολομελείας του Αρείου Πάγου ως και η εν συνεχεία εκδοθείσα υπ’ αριθμ. 888/2021 απόφασις του Α-1 Πολιτικού Τμήματος αυτού, είναι ασφαλώς επιδοκιμαστέαι.