Αθώωση κατηγορουμένου για πλαστογραφία μετά χρήσεως συνιστάμενη στην συμπλήρωση λευκών επιταγών κατά τα στοιχεία τους θέτοντας κατ’ απομίμηση την υπογραφή της "εκδρότριας", χωρίς κάθε φορά να απαιτείται να την ενημερώνει. Αποδοχή του αρνητικού της κατηγορίας ισχυρισμού περί υπάρξεως συναίνεσης της εκδότριας των επιταγών για α) συμπλήρωσή τους κατά τα στοιχεία τους, β) θέση της υπογραφής της και γ) περαιτέρω θέση τους στην κυκλοφορία, με αποτέλεσμα να μην στοιχειοθετείται η πράξη της πλαστογραφίας μετά χρήσεως.

Αναιρείται το προσβαλλόμενο βούλευμα, κατά το μέρος με το οποίο απερρίφθησαν αιτήσεις κηρύξεως ακυρότητας πράξεων της προδικασίας σχετικά με την αποδεικτική αξιοποίηση απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών – τυχαίων ευρημάτων που είχαν προκύψει από την άρση του απορρήτου άλλης, διαφορετικής και μη συναφούς δικογραφίας, διότι α) δεν υφίσταται πεδίο εφαρμογής της διάταξης του άρ. 25 ΠΚ επί παραβιάσεως διατάξεων δικονομικού δικαίου από τους εφαρμοστές του, με σκοπό να κριθούν σύννομες δικονομικές ενέργειες, τελεσθείσες καθ’ υπέρβασιν της δικαιοδοσίας τους και κατόπιν εσφαλμένης ερμηνείας του νόμου, και β) δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής η αρχή της αναλογικότητας, η οποία είναι στενά συνδεδεμένη με την αρχή του σεβασμού της αξίας του ανθρώπου, όταν δεν συμβιβάζεται με την συνταγματική απαίτηση της ασφάλειας και της σταθερότητας των ποινικών ορισμών, που αποσκοπεί στην προστασία του πολίτη από την δικαστική αυθαιρεσία.

Κρίνονται ένοχοι οι κατηγορούμενοι σύζυγοι για το αδίκημα της καταδολίεσης δανειστών με αντικείμενο ποσό ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, καθώς και η κατηγορουμένη κόρη τους για άμεση συνέργεια στην εν λόγω πράξη, συνιστάμενη στην απαλλοτρίωση, χωρίς ισότιμο και αξιόχρεο αντάλλαγμα, του μοναδικού περιουσιακού τους στοιχείου με επαρκή αξία για την κάλυψη της απαίτησης, και συγκεκριμένα στην μεταβίβαση με δωρεά της ψιλής κυριότητας ενός διαμερίσματος στην ανήλικη εγγονή τους και της επικαρπίας του ίδιου διαμερίσματος με γονική παροχή στην κατηγορουμένη κόρη τους. Απορρίπτεται ο ισχυρισμός περί προτέρου συννόμου βίου, για την απόρριψη του οποίου δεν απαιτείται η διαπίστωση αμετάκλητης καταδίκης.

Ορθώς και αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για υπεξαίρεση κατ’ εξακολούθησιν ο αναιρεσείων, χωρίς την επιβολή ποινής, επειδή, πριν την εκδίκαση της υπόθεσης στον δεύτερο βαθμό και μετά την πρωτοβάθμια δίκη, επέστρεψε όλο το υπεξαιρεθέν ποσό στην εγκαλούσα.

Απορρίπτεται η προσφυγή του υπαλλήλου Ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής και θύματος της συκοφαντικής δυσφήμισης, ο οποίος εγκαλεί τον υπάλληλο-υπεύθυνο κλιμακίου επιτόπιου ελέγχου καζίνο της ίδιας Αρχής, για την “ματαίωση της δίωξης” της εις βάρος του συκοφαντικής δυσφήμισης, τελεσθείσα με την παράλειψη του εγκαλουμένου να δηλώσει τα ονόματα-στοιχεία των φερομένων ως δραστών, παρά την εξώδικη πρόσκλησή του, επειδή ο εγκαλούμενος δεν φαίνεται να γνώριζε την τέλεση της αξιοποίνου πράξεως ή τα ονόματα των φερομένων ως δραστών

Η μη συναινετική αφαίρεση ή μη σκόπιμη καταστροφή του προφυλακτικού κατά την διάρκεια της ερωτικής πράξης από έναν εκ των συμμετεχόντων σε αυτήν, ενώ έχει χορηγηθεί συναίνεση αποκλειστικώς για συνεύρεση με προφυλακτικό (“stealthing” ή “stealth-breeding”), δεν εμπίπτει στην διάταξη του άρ. 336 παρ. 4 νΠΚ περί βιασμού.