Στην μελέτη εξετάζονται κατά τρόπο συστηματικό οι διατάξεις των άρθρων 910-912 ΑΚ. Ερευνώνται οι προϋποθέσεις επίτασης της ευθύνης του λήπτη και ακολούθως αναλύεται το περιεχόμενο της επαυξημένης ευθύνης, η δυσμενέστερη δηλαδή μεταχείριση του λήπτη σε σχέση με την γενική ευθύνη του πλουτίσαντος προς απόδοση αδικαιολόγητου πλουτισμού.
Συγκεκριμένος υπολογισμός της καταβλητέας αποζημίωσης και συνυπολογισμός ζημίας και οφέλους (ειδικά στην περίπτωση παραβίασης υφιστάμενης συμφωνίας των μερών περί μη ολοκλήρωσης αναγκαστικού πλειστηριασμού).
Αν η αποζημιωτική αξίωση του εκμισθωτή κατά του μισθωτή λόγω φθορών ή μεταβολών που επήλθαν στο μίσθιο πηγάζει από την αθέτηση της συμβατικής υποχρέωσης του μισθωτή να προστατεύει και να μεταχειρίζεται με επιμέλεια το μίσθιο προκειμένου να μην μειωθεί η μισθωτική του αξία, τότε ισχύει ως προς αυτήν την αξίωση η εικοσαετής γενική παραγραφή (και όχι η εξάμηνη του άρθρου 602 ΑΚ).
Στην αστική απάτη, όπως αυτή ρυθμίζεται στα άρθρα 147 επ. ΑΚ, η προκαλούσα την παραπλάνηση του εξαπατηθέντος ψευδής παράσταση μπορεί να αναφέρεται σε μελλοντικό γεγονός (σε αντίθετη με ό,τι γίνεται δεκτό σχετικά με την απάτη του Ποινικού Κώδικα).
Η μελέτη εξετάζει τα ζητήματα εμπράγματου και ενοχικού δικαίου που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 943 ΚΠολΔ σε σχέση με τα κινητά πράγματα που βρίσκονται στο ακίνητο κατά την αναγκαστική αποβολή του καθ’ ου. Έμφαση δίδεται στην ανάλυση του περιεχομένου και του βεληνεκούς της διάταξης του άρθρου 943 παρ. 6 ΚΠολΔ, με την οποία καθιερώθηκε ειδική εξάμηνη παραγραφή της αξίωσης του καθ’ ου κατά του μεσεγγυούχου «προς απόδοση των κινητών πραγμάτων».
Η εύστοχη εφαρμογή παραδοσιακών θεσμών του Αστικού Κώδικα σε σύγχρονες μορφές συναλλαγής επιβάλλει τη λεπτομερή ανίχνευση της δομής των μελετώμενων συναλλακτικών σχέσεων. Στην εξεταζόμενη περίπτωση η νομική μεταχείριση μιας άτυπης δωρεάς μεταξύ συζύγων για την κάλυψη των υποχρεώσεων του ενός από σύμβαση ανάληψης μετοχών ανώνυμης εταιρείας επιβάλλει την ακριβή οριοθέτηση μεταξύ της σύμβασης ελευθέρωσης (ΑΚ 478) και της αναδοχής χρέους (ΑΚ 471 και 477), του περιεχομένου και της λειτουργίας τους.
Το δικαίωμα του δανειστή να επιλέξει οφειλέτη στο πλαίσιο της παθητικής ενοχής εις ολόκληρον (άρθρο 482 ΑΚ) δεν ασκείται καταχρηστικά εκ μόνου του λόγου ότι ο δανειστής αποφασίζει να μην στραφεί κατά του οικονομικά ισχυρότερου συνοφειλέτη του.
Η νομοθετική παρέμβαση στην αυτόνομη συμβατική ρύθμιση (π.χ. υπό την μορφή μιας προσωρινής αναπροσαρμογής ή αναστολής συγκεκριμένων συμβατικών υποχρεώσεων) είναι συνταγματικά ανεκτή σε περιόδους γενικευμένης αποσταθεροποίησης, όπως η περίοδος έξαρσης της πανδημίας Covid-19.