Τριμελές Εφετείο Αθηνών 3529/2022 (Ποιν.)

Οπλοκατοχή από νόμιμους εκπροσώπους αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας Μουσείου. Νομική πλάνη. Υφ’ όρον παραγραφή

Για τον χαρακτηρισμό ενός όπλου ως “συλλεκτικού” απαιτείται η ημερομηνία κατασκευής του να τοποθετείται σε χρόνο προγενέστερο του έτους 1870, χωρίς όμως να αποκλείεται η απόδοση του εν λόγω χαρακτηρισμού και σε όπλα νεότερης κατασκευής που αξιολογούνται ως ακατάλληλα για χρήση και παρουσιάζουν ιστορικό, καλλιτεχνικό ή εθνογραφικό ενδιαφέρον. Ως “πολεμικά” νοούνται τα όπλα που προορίζονται για στρατιωτική χρήση, περιλαμβανομένων και των υλικών με στρατιωτικό προορισμό (άρ. 1 παρ. 7 του Ν. 2168/1993). Μεταβολή της κατηγορίας από την κακουργηματική παράβαση της κατοχής πολεμικών όπλων (άρ. 15 παρ. 1 του Ν. 2168/1993) στην πλημμεληματική μορφή της οπλοκατοχής ενεργού όπλου χωρίς άδεια της αρμόδιας αρχής (άρ. 7 παρ. 1 του Ν. 2168/1993). Απορρίπτεται ο ισχυρισμός περί νομικής πλάνης των κατηγορουμένων, οι οποίοι διέθεταν υψηλή επιστημονική μόρφωση, ο μεν πρώτος ως ιατρός, η δε δεύτερη ως νομικός, ώστε να δύνανται να πληροφορηθούν την υποχρέωσή τους προς έκδοση άδειας οπλοκατοχής, την οποία είχαν άλλωστε ήδη πληροφορηθεί από τις αρμόδιες αρχές κατά την προηγηθείσα κατάσχεση ορισμένων εκ των επίμαχων όπλων. Παύει η ποινική δίωξη για το αδίκημα της κατοχής κυνηγετικών όπλων (άρ. 8 του Ν. 2168/1993) λόγω υφ’ όρον παραγραφής (άρ. 63 του Ν. 4689/2020).

Δείτε περισσότερα εδώ.