Ακυρότητα κλητηρίου θεσπίσματος λόγω μη αναγραφής της ακριβούς ημερομηνίας τελέσεως πλημμελημάτων
Γίνεται δεκτός ως ουσιαστικώς βάσιμος ο ισχυρισμός δύο εκ των κατηγορουμένων περί ακυρότητος του κλητηρίου θεσπίσματος, στο οποίο αναγράφεται ως χρόνος τελέσεως των αποδιδόμενων σε αυτές πλημμελημάτων ο μήνας Μάιος του 2011, αφού η παράλειψη αναγραφής συγκεκριμένης ημερομηνίας και όχι απλώς του μήνα επηρεάζει το ζήτημα της παραγραφής, δεδομένου ότι κατά την ημέρα εκδίκασης της αναίρεσης (6 Μαΐου 2019) δεν μπορεί να διαπιστωθεί αν έχει συμπληρωθεί ο χρόνος της οκταετούς παραγραφής. Απορρίπτεται το αίτημα περί ακυρότητος του κλητηρίου θεσπίσματος ως προς την τρίτη κατηγορουμένη, διότι αυτό δεν είχε προταθεί ως λόγος εφέσεως, δεν τίθεται δε θέμα επεκτατικού αποτελέσματος ως προς αυτήν, αφού ο σχετικός λόγος εφέσεως αφορά αποκλειστικώς στο πρόσωπο των ως άνω κατηγορουμένων που το προέβαλαν.
Δείτε περισσότερα εδώ.