ΣυμβΕφΠατρ 133/2020

Προσφυγή κατά του κλητηρίου θεσπίσματος από πρόσωπο ιδιάζουσας δωσιδικίας (323 ΚΠΔ)

Προϋποθέσεις του παραδεκτού. Η ως άνω προσφυγή συνιστά ειδικό ένδικο μέσο με συνέπεια να εφαρμόζονται επ’ αυτής οι διατάξεις των άρ. 462-476 ΚΠΔ, εφόσον δεν προσκρούουν στην φύση και την λειτουργία της ή σε αντίθετη διάταξη νόμου. Υπό ποίες προϋποθέσεις επεκτείνονται τα αποτελέσματα από την αποδοχή της προσφυγής και στον μη ασκήσαντα αυτήν συγκατηγορούμενο. Τρόποι άσκησης της προσφυγής κατά τα άρ. 322 παρ. 1-2, 323 στοιχ. β΄, 474 ΚΠΔ. Δεύτερη άσκησή της κατά του ιδίου κλητηρίου θεσπίσματος δεν επιτρέπεται σύμφωνα με την αρχή του άρ. 476 παρ. 1 ΚΠΔ. Αν η προσφυγή κριθεί απαράδεκτη για κάποιον από τους λόγους του άρ. 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο εισαγγελεύς οφείλει να πράξει σύμφωνα με τις προβλέψεις των εδαφίων β΄ και γ΄ της ως άνω παραγράφου. Διαδικασία κρίσεως επί της προσφυγής από το συμβούλιο εφετών, εξουσίες αυτού και επόμενες διαδικαστικές πράξεις κατ’ άρ. 323 εδ. γ΄-στ΄ ΚΠΔ. Απορρίπτεται η προσφυγή του κατηγορουμένου κατά της εκ νέου επιδόσεως του ιδίου κλητηρίου θεσπίσματος, διότι συνιστά κατ’ αναλογίαν απαράδεκτη δεύτερη άσκηση ενδίκου μέσου. Επιπροσθέτως, απορρίπτεται η ως άνω προσφυγή λόγω δεδικασμένου, αφού η πρώτη προσφυγή είχε κριθεί και είχε απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη ανεκκλήτως. Δεν προβλέπεται στην συγκεκριμένη περίπτωση η λήψη γνώσης της εισαγγελικής πρότασης από τον διάδικο κατ’ άρ. 308 ΚΠΔ.

Δείτε περισσότερα εδώ.