Η έννοια της πρωτοτυπίας στη νομολογία του ΔΕΕ

Ο προσδιορισμός της έννοιας της πρωτοτυπίας αρχικά από την ενωσιακή νομοθεσία και κατόπιν από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνέβαλε στην καθιέρωση ενός ενωσιακού ορισμού που αποτελεί αυτόνομη έννοια του ενωσιακού δικαίου. Την έννοια αυτή δεσμεύονται να υιοθετήσουν τα εθνικά δικαστήρια, χωρίς να μπορούν να θέσουν πρόσθετα, αυστηρότερα κριτήρια και χωρίς να μπορούν να διευρύνουν υπέρμετρα την έννοια του προστατευόμενου έργου. Στην μελέτη επιχειρείται ανάλυση του ενωσιακού ορισμού της πρωτοτυπίας ενός έργου, το οποίο για να προστατευθεί από την πνευματική ιδιοκτησία πρέπει α) να αποτυπώνεται σ’ αυτό η προσωπική έκφραση του δημιουργού μέσα από ελεύθερες και δημιουργικές επιλογές που αντανακλούν την προσωπικότητά του, β) η παραγωγή του έργου να μην υπαγορεύεται από τεχνικές εκτιμήσεις και κανόνες που περιορίζουν τη δημιουργική ελευθερία και γ) το αντίκειμενό του να προσδιορίζεται με επαρκή ακρίβεια και αντικειμενικότητα. Αναφέρονται επίσης ορισμένα παραδείγματα ελληνικής νομολογίας που εφαρμόζουν το ενωσιακό κριτήριο της πρωτοτυπίας συνδυαστικά με τις θεωρίες της στατιστικής μοναδικότητας και του δημιουργικού ύψους.

Δείτε περισσότερα εδώ.