Άρειος Πάγος 451/2020 (Συμβ. – Ποιν.)

Με ποιον τρόπο διαπιστώνεται από την δικαστική αρχή εκτέλεσης του εντάλματος αν υφίστανται μεταξύ του εκζητουμένου και της Ελλάδας δεσμοί που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πρόσωπο αυτό “διαμένει” στην Χώρα. Διατάσσεται η εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης του εκκαλούντος-εκζητουμένου, υπό την προϋπόθεση ότι ο τελευταίος, μετά από ακρόασή του και εφόσον καταδικασθεί από γερμανικό δικαστήριο, θα διαμεταχθεί στην Ελλάδα για να εκτίσει όποια ποινή ή μέτρο ασφαλείας θα απαγγελθεί εις βάρος του, αφού απεδείχθη ότι είναι μόνιμος κάτοικος Ελλάδας επί είκοσι εννέα έτη. Η επιλογή αναβολής της παράδοσης του εκζητουμένου δεν μπορεί, κατά το πνεύμα του συνόλου των διατάξεων του Ν. 3251/2004, να ακυρώσει την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Βασικό μέτρο για την επιλογή της αναβολής παράδοσης ή όχι πρέπει να αποτελεί η ποινική απαξία των εγκλημάτων για τα οποία επιφυλάσσεται το κράτος μέλος εκτέλεσης σε σχέση με την ποινική απαξία των εγκλημάτων που αποδίδονται στον εκζητούμενο στο κράτος μέλος έκδοσης του εντάλματος. Απορρίπτεται ως αβάσιμο το αίτημα του εκζητουμένου για αναβολή της παράδοσής του στις γερμανικές αρχές, λόγω ύπαρξης ανεκτέλεστης εις βάρος του καταδικαστικής αποφάσεως ελληνικού δικαστηρίου για παράβαση του νόμου περί επιταγών, διότι η ποινική απαξία της ανωτέρω πλημμεληματικού χαρακτήρα πράξης είναι σαφώς κατώτερη αυτής των κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεων που του αποδίδονται με το ένδικο ένταλμα.

Δείτε περισσότερα εδώ.