Άρειος Πάγος 329/2021 (Ποιν.)

Ανθρωποκτονία εξ αμελείας διά παραλείψεως. Ευθύνη αποκλειστικής νοσοκόμας. Επιβολή ποινής. Διαχρονικό δίκαιο

Στοιχεία ανθρωποκτονίας εξ αμελείας (άρ. 28, 302 παρ. 1 ΠΚ). Όταν η αμέλεια συνίσταται σε σύνολο συμπεριφοράς που προηγήθηκε του αποτελέσματος, τότε για την θεμελίωση της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας, ως εγκλήματος διά παραλείψεως τελεσθέντος, απαιτείται η συνδρομή και των όρων του άρ. 15 ΠΚ. Έννοια και πηγές “ιδιαίτερης νομικής υποχρέωσης”. Πότε υπάρχει αιτιολογία στην καταδικαστική απόφαση για έγκλημα τελεσθέν διά παραλείψεως. Πότε υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της παραλείψεως και του επελθόντος εγκληματικού αποτελέσματος. Ορθώς και αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για ανθρωποκτονία εξ αμελείας η κατηγορουμένη, αποκλειστική νοσοκόμα, η οποία, καίτοι είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να είναι διαρκώς παρούσα κατά την επίβλεψη, επιτήρηση και παρακολούθηση του ασθενούς που βρισκόταν σε κατάσταση σύγχυσης και παραισθήσεων, απομακρύνθηκε για λίγο από το δωμάτιο νοσηλείας του και μετέβη στην παρακείμενη τουαλέτα του νοσοκομείου, με αποτέλεσμα ο ασθενής να ανασηκωθεί από την κλίνη του, να πραγματοποιήσει άλμα στο κενό από το παράθυρο του δωματίου και να τραυματισθεί θανάσιμα. Αναιρείται εν μέρει η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση, ως προς την περί ποινής διάταξή της, και εφαρμόζεται αυτεπαγγέλτως η επιεικέστερη, ειδικώς ως προς τα όρια των ποινών, διάταξη του άρ. 15 παρ. 2 νΠΚ, σε συνδυασμό με το άρ. 302 παρ. 1 και με τα άρ. 83 περ. δ΄, 85 παρ. 1 και 84 παρ. 2β΄ ΠΚ, ενόψει της αναγνώρισης συνδρομής στο πρόσωπο της αναιρεσείουσας της ελαφρυντικής περιστάσεως των μη ταπεινών αιτίων.

Δείτε περισσότερα εδώ.