Ακριβώς όπως η αγωγή έτσι και η ανταγωγή, η οποία εντάσσεται στα «μέσα άμυνας και επιθέσεως του εναγομένου», υπόκειται στην ίδια δικονομική αξιολόγηση, δηλαδή εξετάζεται αν είναι παραδεκτή ή απαράδεκτη, νόμω βάσιμη ή αβάσιμη, ορισμένη ή αόριστη, ουσία βάσιμη ή αβάσιμη. Για το ορισμένο και τη νομική βασιμότητα της αναγνωριστικής ανταγωγής, με την οποία ο αντενάγων επικαλείται υπέρ αυτού την ιδιότητα του κληρονόμου λόγω εγκαταστάσεώς του σε συγκεκριμένο δήλο πράγμα, αρκεί να γίνεται επίκληση της ιδιότητας του αντενάγοντος ως κληρονόμου και δεν απαιτείται να γίνεται και «καθ’ υποφοράν» αναφορά και στα στοιχεία του ερμηνευτικού κανόνα του άρθρου 1800 § 2 ΑΚ.
Δείτε περισσότερα εδώ.