Η σχέση της ανάθεσης και της αφαίρεσης της γονικής μέριμνας

Στην μελέτη εξετάζεται η σχέση της ανάθεσης και της αφαίρεσης της γονικής μέριμνας, διότι θέματα κακής ασκήσεως της γονικής μέριμνας μπορούν να προκύψουν και στο πλαίσιο ρύθμισής της  κατά τη διάσταση των δύο συζύγων ή μετά από διαζύγιο. Εάν δεν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις που επιβάλλουν την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον ένα γονέα, η ανάθεση στον άλλο σημαίνει απλώς ότι είναι πιο συμφέρουσα για τον ανήλικο η ανάθεση αυτή. Εάν προκύπτει ανάγκη αφαιρέσεως και από τους δύο γονείς και αναθέσεως σε τρίτο, το δικαστήριο θα διορίσει ειδικό ή γενικό επίτροπο (επί συνολικής αφαιρέσεως), είτε στο πλαίσιο της δίκης των άρθρων 1513, 1514 ΑΚ, είτε, ορθότερα, εφαρμόζοντας την εκούσια δικαιοδοσία. Γενικώς τονίζονται από την συγγραφέα τα κοινά σημεία και οι διαφορές μεταξύ της εκούσιας δικαιοδοσίας και της ειδικής διαδικασίας των άρθρων 592 επ. ΚΠολΔ. Το ζητούμενο και βασικό ενοποιό σημείο των δύο διαδικασιών είναι να εξυπηρετείται το συμφέρον του ανηλίκου. Υπό το πρίσμα αυτό πρέπει μέσω της ερμηνείας να γίνεται προσπάθεια ώστε να αμβλύνονται οι διαφορές και η κάθε διαδικασία να γίνεται "σοφότερη" και αποτελεσματικότερη βάσει των αρχών που διέπουν την άλλη.

Δείτε περισσότερα εδώ.