ΣυμβΕφΠατρ 27/2019
Αθώωση για απιστία λόγω επιμελούς ασκήσεως της αντιπροσωπευτικής εξουσίας του διαχειριστή
Περιουσιακή βλάβη συνιστά και η συγκεκριμένη διακινδύνευση της περιουσίας, εφόσον επιφέρει μείωση της ενεστώσας πραγματικής αξίας της. Η επέλευση της ζημίας λόγω των διαχειριστικών ενεργειών του δράστη πρέπει να είναι βέβαιη, τυχόν δε αμφιβολία ως προς αυτήν λειτουργεί υπέρ του κατηγορουμένου. Σύμφωνα με την θεωρία της κατάχρησης που ακολουθείται στο άρ. 390 ΠΚ, για την στοιχειοθέτηση απιστίας απαιτείται η πρόκληση της ζημίας να προκύπτει από διαχειριστική πράξη με κατάχρηση της αντιπροσωπευτικής εξουσίας του διαχειριστή. Δεν συνιστά απιστία μια ζημιογόνος ενέργεια, εφόσον βρίσκεται εκτός των ορίων της αντιπροσωπευτικής εξουσίας του διαχειριστή. Κηρύσσεται αθώος ο κατηγορούμενος, πρόεδρος του Δ.Σ. ΔΕΚΟ, για απιστία με περιουσιακή ζημία που υπερβαίνει τα 30.000 ευρώ, τελεσθείσα κατ’ εξακολούθησιν, συνιστάμενη α) στην εκ μέρους του χρήση για την κάλυψη επειγουσών λειτουργικών αναγκών της εταιρείας κονδυλίου ύψους 66.398,12 ευρώ, το οποίο είχε χορηγηθεί σε αυτήν από την ΓΓΕΕ προκειμένου να εξοφληθούν δικαιούχοι δυνάμει συμβάσεως έργου, διότι η εν λόγω συμπεριφορά, καίτοι βλαπτική λόγω της πιθανότητας επέλευσης περιουσιακής ζημίας στην εταιρεία, δεν συνιστά καταχρηστική άσκηση της αντιπροσωπευτικής εξουσίας του διαχειριστή αλλά εντάσσεται στο πεδίο της ενέχουσας οικονομικό κίνδυνο επιχειρηματικής δράσης, ενώ επιπλέον δεν αποδείχθηκε η γνώση του κατηγορουμένου ως προς την περιουσιακή βλάβη, και β) στην χρηματοδότηση αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας η οποία ήταν αλληλένδετη με την λειτουργική διάρθρωση και την φύση της ΔΕΚΟ, συστάθηκε δε με αποκλειστικό σκοπό την υλοποίηση έργων που της ανέθετε η τελευταία, προκειμένου να αποφευχθεί η επιβάρυνση αυτής με το ανάλογο ποσό του ΦΠΑ, διότι οι εν λόγω διαχειριστικές πράξεις είναι εσωτερικές, καθόσον αφορούν σε δύο ουσιαστικά ταυτιζόμενα νομικά πρόσωπα, ενώ σε κάθε περίπτωση δεν διαπιστώνεται παραβίαση των κανόνων της επιμελούς διαχείρισης.
Δείτε περισσότερα εδώ.