Μη ορθή ανάκληση ειδικής υφ’ όρον απόλυσης. Προσφυγή του απολυθέντος κατ’ άρ. 43 παρ. 13 του Ν. 4489/2017
Γίνεται δεκτή η προσφυγή του καταδικασθέντος κατά της διάταξης του Εισαγγελέως Πρωτοδικών με την οποία ανακλήθηκε προηγούμενη διάταξή του που διέτασσε την υφ’ όρον απόλυση αυτού κατ’ άρ. 43 παρ. 3 και 5 Ν. 4489/2017 και εξαφανίζεται η διάταξη περί ανακλήσεως, καθόσον η εκ μέρους του αιτούντος παραβίαση του σχετικού όρου, με την μη εμφάνισή του ενώπιον του Διοικητή του Τ.Α. Τρικάλων για τέσσερεις συνεχόμενους μήνες, οφειλόταν αφενός μεν στην προχωρημένη ηλικία του και στην επιδεινούμενη σωματική και ψυχική υγεία του, αφετέρου δε στην ισχυρή σύσταση των ιατρών του να αποφύγει μέρη συγχρωτισμού έως ότου ολοκληρωθεί ο εμβολιασμός του κατά της νόσου Covid-19, ο οποίος ολοκληρώθηκε με την λήψη του τρίτου εμβολίου στις 23.12.2021. Κατά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί, αφού ο περιοριστικός όρος δεν παραβιάσθηκε από τον κατηγορούμενο χάριν προστασίας του από τον ιό Covid-19 αλλά με ηθελημένη γνώση μη συμμόρφωσης προς τούτο, συνέτρεχε δε σχετικό κίνητρο στο πρόσωπό του, που συνίστατο στην αποτροπή της εκτέλεσης καταδικαστικής εις βάρος του αποφάσεως.
Δείτε περισσότερα εδώ.