Στην παρούσα μελέτη παρατίθενται οι απόψεις που έχουν υποστηριχθεί στην θεωρία και την νομολογία σε σχέση με την ερμηνεία του άρθρου 2 παρ. 2 ΠΚ για την αναδρομική εφαρμογή νόμου επί τη βάσει του οποίου κατέστη ανέγκλητη η πράξη μετά την αμετάκλητη καταδίκη του κατηγορουμένου. Από τον συγγραφέα προκρίνεται ως ορθότερη η αναλογική εφαρμογή της ως άνω διατάξεως και σε περιπτώσεις όπου με τον νέο νόμο μειώνεται το αξιόποινο, ώστε να καθίσταται δυνατή η απόλυση του κρατουμένου κατά την έκτιση του μέρους της επιβληθείσας ποινής που υπερβαίνει το ανώτατο όριο της απειλουμένης με τον εν λόγω ηπιότερο νόμο.
Δείτε περισσότερα εδώ.