Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Λάρισας 19-23/2022

Αδικήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας τελούμενα εις βάρος ανηλίκων. Συρροή. Διαχρονικό δίκαιο

Πότε υπάρχει ανικανότητα του θύματος προς αντίσταση. Προστατευόμενο έννομο αγαθό του εγκλήματος της κατάχρησης ανικάνου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη (άρ. 338 παρ. 1 ΠΚ) είναι η γενετήσια ελευθερία, και ειδικότερα η ελευθερία διαμόρφωσης αληθινής-ενσυνείδητης βούλησης ή πραγμάτωσής της στο πεδίο της γενετήσιας ζωής, η οποία προσβάλλεται διά καταχρήσεως, δηλαδή με εκμετάλλευση της αδυναμίας του θύματος. Οι “γενετήσιες πράξεις”, ο ορισμός των οποίων δεν παρεκκλίνει από αυτόν των “ασελγών πράξεων”, προσδιορίζονται με γνώμονα την ένταση της προσβολής του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας του θύματος, περιλαμβανομένων έτσι όσων έχουν έντονο σεξουαλικό χαρακτήρα, όπως η ψαύση και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων του ανηλίκου. Προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας (άρ. 337 παρ. 1 ΠΚ). Ως “ασελγείς χειρονομίες” νοούνται οι ελαφρότερες ερωτικές πράξεις, οι οποίες δεν φθάνουν στο σημείο της ασελγούς πράξεως, αλλά πάντως τελούνται με σωματική επαφή, όπως είναι οι θωπείες στο στήθος έξω από την μπλούζα του θύματος. Γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους ή ενώπιόν τους (άρ. 339 παρ. 1 ΠΚ). Η διάταξη του νΠΚ είναι ευμενέστερη έναντι τις αντίστοιχης του πΠΚ λόγω μείωσης του ανωτάτου ορίου του πλαισίου ποινής στα δεκαπέντε (από τα είκοσι) έτη κάθειρξης. Προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι η ανηλικότητα, δηλαδή η αγνότητα της νεανικής ηλικίας, η οποία δεν δύναται να αυτοπροστατευθεί. Τα αδικήματα των άρ. 338 παρ. 1 και 339 παρ. 1 ΠΚ συρρέουν αληθώς λόγω ετερότητας των προστατευομένων εννόμων αγαθών. Κατάχρηση ανηλίκων (άρ. 342 παρ. 1 ΠΚ). Η διάταξη του νΠΚ είναι ευμενέστερη έναντι της αντίστοιχης του πΠΚ λόγω μείωσης του ανωτάτου ορίου του πλαισίου ποινής στα δεκαπέντε (από τα είκοσι) έτη κάθειρξης. Προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι η γενετήσια ελευθερία των εκτεθειμένων σε γενετήσιες προσβολές, λόγω της σχέσεως εμπιστοσύνης με τον δράστη, ανηλίκων. Τα αδικήματα των άρ. 339 παρ. 1 και 342 παρ. 1 ΠΚ συρρέουν αληθώς κατ’ ιδέαν λόγω της ετερότητας των προστατευομένων εννόμων αγαθών και της διπλής κοινωνικής τους απαξίας.

Δείτε περισσότερα εδώ.