Στη μελέτη εξετάζονται οι ρυθμίσεις του νέου ΚΠΔ για το αποδεικτικό μέσο της πραγματογνωμοσύνης. Προτάσσεται η συστηματική ένταξή της στο δίκαιο της απόδειξης, ακολουθεί ειδική αναφορά στις κεντρικές αξιακές προϋποθέσεις του ΕΔΔΑ για την ποινική απόδειξη και στη συνέχεια αναλύονται τα ζητούμενα της αμεροληψίας, της ελεγξιμότητας και της αποδειξιμότητας της πραγματογνωμοσύνης. Εν κατακλείδι διατυπώνονται ορισμένες σκέψεις για τον αναιρετικό έλεγχο του πορίσματος της πραγματογνωμοσύνης και παρουσιάζονται οι περιπτώσεις σχετικής και απόλυτης ακυρότητας της τελευταίας.
Δείτε περισσότερα εδώ.