ΑΠ 813/2020

Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Διαχρονικό δίκαιο

Κατ’ εξαίρεσιν επιτρέπεται η άνευ συγκαταθέσεως επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, εφόσον τα τελευταία είναι απολύτως αναγκαία και πρόσφορα για την αναγνώριση, την άσκηση δικαιώματος ή την υπεράσπιση ενώπιον δικαστηρίου (αρχή της αναγκαιότητας). Η αναγκαιότητα υφίσταται, όταν ο επιδιωκόμενος σκοπός δεν μπορεί να επιτευχθεί με άλλα ηπιότερα μέσα. Τα δεδομένα δεν πρέπει να είναι περισσότερα από όσα είναι απολύτως απαραίτητα για την υπεράσπιση του δικαιώματος (αρχή της αναλογικότητας). Οι ποινικές κυρώσεις του Ν. 2472/1997 προβλέπονται όχι γενικώς και αορίστως για κάθε παράβαση των διατάξεών του, αλλά μόνον για συγκεκριμένες ειδικά περιγραφόμενες σοβαρές παραβάσεις. Η οριοθέτηση του αξιοποίνου με βάση το άρ. 22 παρ. 4 του Ν. 2472/1997 δεν έχει μεταβληθεί με τον αναλόγου περιεχομένου νεότερο Ν. 4624/2019. Αναιρείται, λόγω εσφαλμένης εφαρμογής του άρ. 22 παρ. 4 του Ν. 2472/1997 και του άρ. 2 παρ. 1 ΠΚ, η προσβαλλόμενη αθωωτική απόφαση για χωρίς δικαίωμα επεξεργασία και ανακοίνωση σε τρίτους ευαίσθητων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, διότι κρίθηκε ότι η πράξη κατέστη ανέγκλητη, λόγω κατάργησης της προβλεπόμενης στο άρ. 7 του ως άνω νόμου υποχρέωσης λήψης άδειας από την Αρχή για την επεξεργασία, αφού η επίμαχη διάταξη δεν αποτελεί στοιχείο της νομοτυπικής περιγραφής του αδικήματος του άρ. 22 παρ. 4 του ως άνω νόμου, αλλά τμήμα των διοικητικού χαρακτήρα ρυθμίσεων του νόμου αυτού, η δε αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ευμενέστερης διάταξης δεν καταλαμβάνει “εξωποινικές” ρυθμίσεις.

Δείτε περισσότερα εδώ.