Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πατρών 187/2020

Παραπομπή για ανθρωποκτονία νεογνού από πρόθεση. Απόρριψη αυτοτελούς ισχυρισμού περί παιδοκτονίας

Στοιχεία ανθρωποκτονίας από πρόθεση. Η αφαίρεση της ζωής μπορεί να γίνει ακόμα και με έκθεση σε συνθήκες που προκαλούν τον θάνατο του θύματος. Στοιχεία του μη γνήσιου ιδιαίτερου εγκλήματος της παιδοκτονίας. Η διάταξη του άρ. 303 πΠΚ διατηρήθηκε αναλλοίωτη υπό τον νΠΚ. Έννοια “διατάραξης του οργανισμού της μητέρας από τον τοκετό”· συνέπειες αυτής στην συνείδηση και την επισχετική ικανότητα της μητέρας. Η διατάραξη υπό την ως άνω έννοια επιτείνει την επίδραση άλλων αιτίων που οδηγούν στην θανάτωση του νεογνού, όπως οι κοινωνικές καταστάσεις και οι προϋπάρχουσες ψυχικές διαταραχές. Πότε είναι δυνατή η εφαρμογή του άρ. 36 ΠΚ ως συμπληρωματικού λόγου μείωσης της ποινής. Η διάταξη του άρ. 299 παρ. 1 ΠΚ απωθείται από εκείνη του άρ. 303 ΠΚ λόγω ειδικότητας. Παραπέμπεται να δικασθεί για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως η κατηγορουμένη, μητέρα νεογνού, η οποία σε καλή ψυχική κατάσταση, δεκαέξι ώρες μετά τον τοκετό, εξήλθε κρυφά από την μαιευτική κλινική, περιπλανήθηκε με το αυτοκίνητό της σε παραθαλάσσια περιοχή και, αφότου θήλασε το νεογνό, το έριξε ζωντανό στην θάλασσα. Απορρίπτεται ο αυτοτελής ισχυρισμός περί του ότι συντρέχει το αδίκημα της παιδοκτονίας.

Δείτε περισσότερα εδώ.