ΣυμβΕφΑθ 1163/2020

Η ποινική δίωξη μπορεί να ασκείται in rem και όχι in personam. Η διάταξη του άρ. 79 ΚΠΔ εφαρμόζεται αναλογικά στην περίπτωση ποινικής διώξεως κατά αγνώστου δράστη, εφόσον διαπιστωθεί ότι δεν τελέστηκε αξιόποινη πράξη, οπότε η ποινική δίωξη θα θεωρηθεί ως μη γενομένη. Ως δε “δικαστής” κατά το ίδιο άρθρο νοείται και το δικαστικό συμβούλιο. Η θέση της ποινικής δικογραφίας στο αρχείο αγνώστων δραστών έχει την έννοια της διατήρησής της σε εκκρεμότητα με την προοπτική εξιχνίασης του διωχθέντος εγκλήματος, προϋποθέτει δε την βάσιμη πιθανολόγηση ότι διεπράχθη το έγκλημα από άγνωστο πλην υπαρκτό δράστη. Διατάσσεται η κήρυξη της ασκηθείσας ποινικής διώξεως για τις παραβάσεις του άρ. 132 παρ. 1-3 Ν. 2725/1999 ως μη γενομένης, καθόσον από την διενεργηθείσα κύρια ανάκριση βεβαιώθηκε όχι ότι δεν κατέστη εφικτή η ανακάλυψη των δραστών, οπότε θα ήταν δικαιολογημένη η θέση της δικογραφίας στο αρχείο αγνώστων δραστών, αλλά ότι δεν προέκυψαν ενδείξεις για την απαγγελία κατηγορίας εις βάρος κάποιου αξιωματούχου των εμπλεκόμενων ποδοσφαιρικών ομάδων ή άλλου προσώπου.

Δείτε περισσότερα εδώ.