Ο ενδεδειγμένος χειρισμός στην περίπτωση κατά την οποία κατηγορούμενος παραπέμπεται να δικαστεί ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου με δύο κλητήρια θεσπίσματα αναφερόμενα σε διαφορετικά πραγματικά περιστατικά της αυτής αξιοποίνου πράξεως

Αντικείμενο της παρούσης αποτελεί το ζήτημα του ενδεδειγμένου χειρισμού στην περίπτωση κατά την οποία κατηγορούμενος παραπέμπεται να δικαστεί ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου με δύο κλητήρια θεσπίσματα, τα οποία αναφέρονται σε διαφορετικά πραγματικά περιστατικά της αυτής αξιοποίνου πράξεως. Αρχικώς, παρατίθενται οι οικείες διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας εκ των οποίων δύναται να ανακύψει το υπό κρίσιν ζήτημα, ακολούθως γίνεται εν συντομία λόγος για το χαρακτήρα μιας αξιόποινης πράξης ως ενιαίου ιστορικού γεγονότος, την αληθινή συρροή εγκλημάτων και το κατ’ εξακολούθησιν έγκλημα, για το δέον γίγνεσθαι προς αποφυγήν δημιουργίας ανάλογων καταστάσεων, για την ακυρότητα του μεταγενέστερου κλητηρίου θεσπίσματος, ενώ, τέλος, διατυπώνονται οι δύο παρεχόμενες δυνατότητες ποινικού χειρισμού προς άρση των δυσμενών συνεπειών στο πρόσωπο του κατηγορουμένου, με παράθεση επιχειρηματολογίας για το ποια κρίνεται ως η ορθότερη εξ αυτών.

Δείτε περισσότερα εδώ.