Άρειος Πάγος 886/2021 (Πολ.)

Αδικαιολόγητος πλουτισμός

Ειδικά στην περίπτωση πλουτισμού που συνίσταται σε εξοικονόμηση δαπανών, η εξοικονόμηση αποτελεί στην πραγματικότητα το έμμεσο αντίκρισμα της ένταξης ενός άυλου αγαθού στην περιουσία του λήπτη (της χρήσης ξένου πράγματος), το οποίο όμως δεν μπορεί να αποδοθεί in natura, γι’ αυτό αποδίδεται η αντικειμενική του αξία. Οι διαφορετικοί τρόποι απόκτησης του πλουτισμού δεν γεννούν αυτοτελείς αξιώσεις απόδοσής του. Έλλειψη νόμιμης αιτίας συντρέχει και επί επιλήψιμης κτήσης της νομής κατόπιν παράνομης και ακούσιας αποβολής του δικαιωματικού νομέα. Ο ειδικός διάδοχος του αποβολέα, εφόσον γνώριζε το ελάττωμα της νομής του προκατόχου του, καθίσταται επίσης επιλήψιμος νομέας, ταυτόχρονα δε και αδικαιολογήτως πλουτίσας (αφού ασκεί χωρίς νόμιμη αιτία φυσικό εξουσιασμό σε ξένο πράγμα).

Δείτε περισσότερα εδώ.