Εσφαλμένη εφαρμογή νόμου. Ζητήματα χαρακτηρισμού μιας ουσίας ως ναρκωτικής.
Εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει και όταν το δικαστήριο, αντί να εφαρμόσει τον ηπιότερο νόμο, εκδίδει απόφαση στηριζόμενο σε αυστηρότερο για τον κατηγορούμενο νόμο, η δε εσφαλμένη ερμηνεία μπορεί να αναφέρεται και σε άλλη (μη ποινική) διάταξη νόμου, η οποία αποτελεί προϋπόθεση για την εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Η ένταξη κάποιας ουσίας στις περιλαμβανόμενες στους πίνακες που αναφέρονται στην διάταξη του άρ. 1 παρ. 2 ΚΝΝ αποτελεί προϋπόθεση για την εφαρμογή της ποινικής διατάξεως στην οποία προβλέπεται το έγκλημα της διακίνησης ναρκωτικών. Η ΚΥΑ με την οποία προστίθεται ή αφαιρείται από τους ως άνω πίνακες μια ουσία υπόκειται στον κανόνα του άρ. 2 παρ. 1 ΠΚ, η δε εφαρμογή της ελέγχεται υπό το πρίσμα του άρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Ε΄ ΚΠΔ. Η Υπουργική Απόφαση με την οποία απλώς μεταφέρεται σε άλλο πίνακα της ίδιας διατάξεως μια ήδη ενταγμένη σε αυτήν ναρκωτική ουσία, για λόγους επιστημονικής ορθότητας αναφορικά με την ομαδοποίηση των συγγενών ουσιών, είναι αδιάφορη σε σχέση με την στοιχειοθέτηση του εγκλήματος. Τέτοια ΚΥΑ είναι η 49690/2017, με την οποία η κάνναβη μεταφέρθηκε από τον πίνακα Α στον πίνακα Β του άρ. 1 παρ. 2 ΚΝΝ, χωρίς να επηρεάζεται ο χαρακτηρισμός της εν λόγω ουσίας ως ναρκωτικής ή να προσδίδεται μεγαλύτερη επικινδυνότητα σε αυτήν.
Δείτε περισσότερα εδώ.