Ενώ το άρθρο 565 ΙΙ ΚΠολΔ αναφέρεται στην αναστολή της εκτελεστότητας των τελεσίδικων καταψηφιστικών αποφάσεων, πάγια και ορθή επί του θέματος νομολογία δέχεται ότι η προβλεπόμενη αναστολή αφορά στο σύνολο των συνεπειών των αναιρεσιβαλλόμενων αποφάσεων και ιδίως του δεδικασμένου αυτών. Παγίως επίσης νομολογείται ότι αναστολή της ισχύος του δεδικασμένου των απορριπτουσών την αγωγή τελεσίδικων αποφάσεων δεν χωρεί, διότι αυτές, περιοριζόμενες στη διάγνωση της ανυπαρξίας του διαφιλονικούμενου ουσιαστικού δικαιώματος, δεν μεταβάλλουν επί τα χείρω τη δικονομική θέση του εναγομένου και συνεπώς η χορήγηση αναστολής προς αποτροπή δικονομικής βλάβης του τελευταίου παρέλκει. Εντούτοις, η τελεσίδικη απόρριψη αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής, δυνάμενη να προκαλέσει βλάβη στον ηττηθέντα ενάγοντα, οσάκις ο νικήσας εναγόμενος διαθέτει πρόσφορα δικονομικά μέσα προς εξαναγκασμό του ενάγοντος σε συμμόρφωση προς το διατακτικό της αναιρεσιβαλλόμενης απορριπτικής απόφασης, καθιστά την αναστολή του δεδικασμένου αυτής τελολογικώς επιβεβλημένη. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει η δημοσιευόμενη γνωμοδότηση.
Δείτε περισσότερα εδώ.