Αν και έχουν περάσει ήδη αρκετά χρόνια από την θέση σε ισχύ του ν. 4335/2015, ο νόμος αυτός με τις έντονες αλλαγές που επέφερε, ιδίως στο πεδίο της αναγκαστικής εκτέλεσης, δεν έχει πάψει ακόμη να είναι επίκαιρος και να απασχολεί με ερμηνευτικά ζητήματα θεωρία και νομολογία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η διάταξη του άρθρου 43 του ν. 4715/2020, η οποία εισήχθη προς ερμηνεία του ζητήματος διαχρονικού δικαίου που ανέκυψε (με βάση τις μεταβατικές ρυθμίσεις του ν. 4335/2015) σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο επί των προνομίων των δανειστών κατά τη διαδικασία της κατάταξης. Αντικείμενο της παρούσης αποτελεί η επισκόπηση των νομικών θέσεων που αναπτύχθηκαν, ύστερα από την εισαγωγή του ν. 4335/2015, περί του διαχρονικού δικαίου των προνομίων, υπό το φως και της ερμηνευτικής διάταξης που περιέχεται στο άρθρο 43 του πρόσφατου ν. 4715/2020.
Δείτε περισσότερα εδώ.