ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΝΕ

Οι ιδιωτικοποιήσεις, που γενικά ορίζονται ως η πώληση δημοσίων επιχειρήσεων ή στοιχείων αυτών από την κυβέρνηση σε φορείς του ιδιωτικού τομέα, απετέλεσαν ύστερα από μια μακρά περίοδο εκτεταμένης κρατικής ιδιοκτησίας και μετά από μια περίοδο μεγάλου σκεπτικισμού ένα παγκοσμίως διαδεδομένο μέτρο για την επίτευξη των στόχων της οικονομικής πολιτικής.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 πολλές κυβερνήσεις άρχισαν να προωθούν σχέδια αποκρατικοποιήσεων μεγάλης κλίμακας με αποκορύφωμα τη δεκαετία του 1990 όπου τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις παγκοσμίως έφτασαν το μέγιστο ύψος τους.
Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση του φαινομένου των ιδιωτικοποιήσεων τόσο από θεωρητική όσο και από πρακτική άποψη. Περισσότερη έμφαση δίνεται στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου οι ιδιωτικοποιήσεις εντάχθηκαν στο πλαίσιο μιας σειράς διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με σαφώς ορισμένους στόχους για την επίτευξη της οικονομικής σύγκλισης, αλλά και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των οικονομιών.
Έτσι, οι ιδιωτικοποιήσεις διερευνώνται αφενός μεν ως εργαλείο άσκησης οικονομικής πολιτικής αφετέρου δε ως μεταβολή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος σε μια επιχείρηση. Και για τις δύο περιπτώσεις μεγαλύτερη έμφαση δίνεται στις επιπτώσεις, καθώς και στον τρόπο που τα σχέδια αποκρατικοποιήσεων οργανώθηκαν και εφαρμόστηκαν για την επίτευξη συγκεκριμένων οικονομικών στόχων.