Στη μελέτη προσεγγίζεται η έννοια του «αθέμιτου ωφελήματος» όπως εμφανίζεται στη διοικητική δεοντολογία αλλά και στην ποινική νομοθεσία. Αναλύονται τα στοιχεία του «ωφελήματος» (αποτέλεσμα, περιεχόμενο, προέλευση, κατεύθυνση και αξία) όσο και του «αθέμιτου» χαρακτήρα του (δυνατότητα επιρροής, ανταλλακτική φύση). Παράλληλα αναπτύσσονται οι περιπτώσεις «θεμιτού» ωφελήματος λόγω υπηρεσιακής έγκρισης ή κοινωνικής προσφορότητας· για τον προσδιορισμό της τελευταίας καταγράφονται κριτήρια, ενώ επιχειρείται η οριοθέτησή της με τη συνδρομή ιδίως των κανόνων διοικητικής δεοντολογίας και του ήπιου δικαίου. Για την πρόληψη της μετακίνησης «αθέμιτων ωφελημάτων» προτείνεται, καταληκτικά, η διαμόρφωση σαφών κανόνων αποδοχής δώρων, η τυποποίηση διαδικασιών δήλωσής τους και η ενεργός συμβολή υποστηρικτικών θεσμών, όπως ο Σύμβουλος ακεραιότητας.
Δείτε περισσότερα εδώ.