Η έλλειψη της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και η προσαρμογή της αρεοπαγιτικής νομολογίας στις πάγιες θέσεις της θεωρίας

Παραδοσιακά, το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωνε αποφάσεις για λόγους έλλειψης ή ανεπάρκειας αιτιολογίας μόνο για την απόρριψη ή την παράβλεψη αυτοτελών ισχυρισμών σε περιορισμένο φάσμα περιπτώσεων. Ενδεικτικά, ακύρωνε αποφάσεις που απέρριπταν αδικαιολόγητα τα επιχειρήματα των μερών σχετικά με λόγους άρσεως του αδίκου ή του καταλογισμού ή ελαφρυντικά της ποινής. Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν ακύρωνε αποφάσεις για έλλειψη ή ανεπάρκεια αιτιολογίας ως προς την απόρριψη ισχυρισμών σχετικά με την έλλειψη στοιχείων της αντικειμενικής ή υποκειμενικής υποστάσεως. Εδώ και δεκαετίες η θεωρία ήταν σταθερά αντίθετη με την προσέγγιση αυτή του Δικαστηρίου. Φαίνεται ότι τα τελευταία πέντε έως έξι χρόνια η προσέγγιση του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει αρχίσει να ευθυγραμμίζεται με την θεωρία, αλλά δεν έχει ακόμη εγκαταλείψει εντελώς την προηγούμενη θέση του. Κατά συνέπεια, η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου στο θέμα αυτό παραμένει επί του παρόντος αβέβαιη.

Δείτε περισσότερα εδώ.