Άρειος Πάγος 243/2023 (Πολ.)
Ελευθέρωση του εγγυητή λόγω παραίτησης του δανειστή από ασφάλειες που είχαν δοθεί αποκλειστικά υπέρ της απαίτησης υπέρ της οποίας έχει δοθεί και η εγγύηση. Ελευθέρωση επέρχεται και σε περίπτωση παραίτησης του δανειστή από το δικαίωμά του για είσπραξη ασφαλίσματος. Η ως άνω παραίτηση μπορεί να συνάγεται από την παράλειψη είσπραξης του ασφαλίσματος λόγω αμέλειας.
Το πρόβλημα των διαζευκτικά επαπειλούμενων ποινών
Στην μελέτη επιχειρείται η προσέγγιση της προβληματικής μέσω της εξέτασης της λογικής έννοιας της διάζευξης και της ποινικής έννοιας της εναλλαξιμότητας των ποινικών κυρώσεων. Ακολούθως, εξετάζεται η εφαρμογή του άρθρου 79 του Ποινικού Κώδικα ως λύση στο ερευνώμενο πρόβλημα και αναδεικνύονται οι αδυναμίες της κρατούσας άποψης. Τέλος, προτείνεται μια διαφοροποιημένη λύση αναλόγως αν οι διαζευκτικά επαπειλούμενες ποινές είναι ομοειδείς ή ετεροειδείς.
Η έννοια του κατόχου στο άρθρο 319 ΑΚ – Συγχρόνως μια συστηματική θέαση της εξ υποκαταστάσεως αναγωγικής αξίωσης του εκπληρώσαντος τρίτου
Στην μελέτη αναλύεται η έννοια του κατόχου που έχει δυνατότητα να ικανοποιήσει τον δανειστή και να υποκατασταθεί ακολούθως αυτοδικαίως στα δικαιώματα αυτού έναντι του οφειλέτη (AK 319). Προκειμένου να καταδειχθούν οι αδυναμίες της λύσης που υιοθέτησε ο Άρειος Πάγος, ο οποίος με την υπ’ αριθμ. 1/2022 απόφαση της Ολομελείας του έκρινε ότι νομιμοποιούμενοι σε προσφορά και υποκατάσταση είναι και οι μη δικαιωματικοί κάτοχοι του εκπλειστηριαζόμενου πράγματος, επιστρατεύονται μεθοδολογικά, συστηματικά και τελολογικά επιχειρήματα, με έμφαση στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τη λειτουργία της εξ υποκαταστάσεως αναγωγικής αξίωσης του εκπληρώσαντος τρίτου.
Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πατρών 425/2022
Ο ανθρωποκτόνος δόλος διακρίνεται σε προμελετημένο (άρ. 299 παρ. 1 ΠΚ) και απρομελέτητο (άρ. 299 παρ. 2 ΠΚ)· ο τελευταίος συντρέχει, όταν υπάρχει βρασμός ψυχικής ορμής. Το μέσο της επίθεσης, ο τρόπος και οι περιστάσεις υπό τις οποίες ενήργησε ο δράστης, τυχόν προηγούμενες ύβρεις και απειλές που είχε εκστομίσει, καθώς και η στάση του δράστη αμέσως μετά την πράξη αποτελούν ικανές ενδείξεις για την κατάφαση του ανθρωποκτόνου δόλου στο πρόσωπο του δράστη. Η αφορμή από την οποία οδηγήθηκε στην πράξη του ο δράστης, ιδίως όταν αυτή είναι ασήμαντη ενόψει της σοβαρότητας της επικείμενης πράξης, η χρονική διάσταση μεταξύ της αφορμής και της πράξης του δράστη, όπως και η στάση του τελευταίου μετά την πράξη αποτελούν ικανές ενδείξεις για την κατάφαση του στοιχείου της ήρεμης ψυχικής κατάστασης στο πρόσωπο του δράστη.
Υποχρεώσεις επιμέλειας του δανειστή απέναντι στον εγγυητή
Ενόψει της φύσης της εγγύησης ως ιδιαίτερα κινδυνώδους συναλλαγής απασχολεί από καιρό τη θεωρία και τη νομολογία το ζήτημα, κατά πόσο μπορεί να γεννηθούν στο πρόσωπο του δανειστή υποχρεώσεις πρόνοιας, όπως διαφώτισης και ενημέρωσης του εγγυητή, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, μετά την κατάρτιση της σύμβασης εγγύησης και ιδίως κατά την επιδίωξη είσπραξης της κύριας οφειλής. Την προβληματική αυτή έχει ως αντικείμενο η μελέτη.
Σύγχρονη ποινική καταστολή στο πλαίσιο της ΕΕ και κράτος δικαίου: το αξιόποινο ως εργαλείο υπηρέτησης πολιτικής σκοπιμότητας στο παράδειγμα της παραβίασης ενωσιακών περιοριστικών μέτρων κατά της Ρωσίας
Η μελέτη παρουσιάζει την πλέον αμφιλεγόμενη από τις σύγχρονες προσπάθειες της ΕΕ για εισαγωγή αξιοποίνου στα κράτη μέλη υπό το φως των αρχών του κράτους δικαίου. Υπό το πρίσμα αυτών ελέγχει την πρόταση οδηγίας της Επιτροπής (COM 2022 684 final) που προτάθηκε με αφορμή την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία ενόψει της εισβολής της στην Ουκρανία, και που αποβλέπει στην ποινικοποίηση των παραβιάσεων ενωσιακών περιοριστικών μέτρων, τα οποία επιβάλλονται από την ΕΕ στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας σε τρίτες χώρες.