Άρειος Πάγος 832/2022 (Πολ.)
Στην αστική απάτη, όπως αυτή ρυθμίζεται στα άρθρα 147 επ. ΑΚ, η προκαλούσα την παραπλάνηση του εξαπατηθέντος ψευδής παράσταση μπορεί να αναφέρεται σε μελλοντικό γεγονός (σε αντίθετη με ό,τι γίνεται δεκτό σχετικά με την απάτη του Ποινικού Κώδικα).
Άρειος Πάγος 413/2022 (Ποιν.)
Ορθώς επεβλήθη ποινή φυλάκισης δύο ετών στον κατηγορούμενο που καταδικάσθηκε για φοροδιαφυγή κατ' εφαρμογή του άρ. 85 ΠΚ, αφού μετά την αναγνώριση δύο ελαφρυντικών περιστάσεων το ύψος της ποινής μειώθηκε διπλά, δεν υπήρχε δε υποχρέωση να αναφέρεται στην απόφαση το ποσοστό μείωσης της ποινής για κάθε ελαφρυντική περίσταση που αναγνωρίσθηκε στον κατηγορούμενο.
Οι εξαιρέσεις της παράθεσης και της παρωδίας στον ψηφιακό χώρο
Το άρθρο 17 της Οδηγίας 2019/790 θεσπίζει ένα ειδικό καθεστώς ευθύνης για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμοιρασμού περιεχομένου, υποχρεώνοντάς τους να μεριμνούν για την αδειοδότηση του προστατευόμενου από πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα περιεχομένου που παρουσιάζουν στο κοινό από τις πλατφόρμες τους. Στο πλαίσιο αυτό προβλέπεται και η υποχρεωτική ενσωμάτωση των εξαιρέσεων της παράθεσης και παρωδίας στα εθνικά δίκαια, προκειμένου οι χρήστες να αναρτούν νόμιμα στις πλατφόρμες ψηφιακό περιεχόμενο παραγωγής τους με προστατευόμενα έργα/εισφορές (UGC) χωρίς άδεια των δικαιούχων.
Άρειος Πάγος 78/2021 (Ποιν.)
Δεν αποτελεί απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο η αποκάλυψη των εξωτερικών στοιχείων της επικοινωνίας, διότι με την εκ του άρ. 19 Συντ. αναφερόμενη αρχή του απορρήτου της επικοινωνίας προστατεύεται το περιεχόμενο της επικοινωνίας και όχι η ύπαρξή της και τα εξωτερικά της στοιχεία.
Νομικός χαρακτηρισμός της ενστάσεως συνυπολογισμού ζημίας και κέρδους και η κάλυψή της από το δεδικασμένο
Μολονότι ο καταλογισμός του οφέλους συνδέεται αναπόσπαστα και συμβάλλει στον εννοιολογικό προσδιορισμό της ζημίας, ο ισχυρισμός του εναγομένου στην αποζημιωτική δίκη ότι συγχρόνως με τη ζημία ανέκυψε αιτιωδώς και ωφέλεια για τον ζημιωθέντα, δεν συγκροτεί αιτιολογημένη άρνηση της ιστορικής βάσεως της αγωγής, αλλά κλασσική μορφή καταχρηστικής ενστάσεως. Συνεπώς, αν τα πραγματικά περιστατικά που απαρτίζουν την ωφέλεια καταστούν οπωσδήποτε νόμιμο υλικό της δίκης (από οποιονδήποτε διάδικο), η έννομη συνέπεια της ωφέλειας αυτής λαμβάνεται (και) αυτεπαγγέλτως υπόψη από το δικαστήριο.
Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Λάρισας 19-23/2022
Τα στοιχεία του εγκλήματος της κατάχρησης ανικάνου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη (άρ. 338 παρ. 1 ΠΚ) και, ιδίως, η έννοια των “γενετήσιων πράξεων”. Η προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας (άρ. 337 παρ. 1 ΠΚ). Ως “ασελγείς χειρονομίες” νοούνται οι ελαφρότερες ερωτικές πράξεις, οι οποίες δεν φθάνουν στο σημείο της “ασελγούς πράξεως”, αλλά πάντως τελούνται με σωματική επαφή. Γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους ή ενώπιόν τους (άρ. 339 παρ. 1 ΠΚ). Η συρροή με το άρ. 338 παρ. 1 είναι αληθής. Η συρροή με το αδίκημα της κατάχρησης ανηλίκων (άρ. 342 παρ. 1 ΠΚ) είναι επίσης αληθής λόγω της ετερότητας των προστατευομένων εννόμων αγαθών και της διπλής κοινωνικής τους απαξίας.
Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών 1231/2021
Κρίνεται αθώος ο κατηγορούμενος οδηγός δίκυκλης μοτοσυκλέτας για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας, καθόσον: α) η πεζή, ηλικίας 77 ετών, δεν χρησιμοποίησε, ως όφειλε και μπορούσε, την παρακείμενη σε μικρή απόσταση διάβαση πεζών ούτε ήλεγξε την κυκλοφορία, την απόσταση και την ταχύτητα των οχημάτων πριν ξεκινήσει να διασχίζει την οδό, β) ο οδηγός δεν βαρύνεται με αμέλεια εξ αιτίας της αδυναμίας του να προβλέψει ότι η πεζή θα διέσχιζε τη οδό.