ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ (Ν. 4689/2020, 4745/2020, 4800/2021, 4855/2021 και 4871/2021)

Στο επίτομο αυτό έργο επιχειρείται μια συνοπτική κατ’ άρθρο ερμηνεία του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Εκτίθενται εν συντομία τα πορίσματα των διαφόρων θεωριών και πιο εξαντλητικά αυτά της νομολογίας. Η κατάταξη της ύλης είναι συστηματική, ώστε να εντοπίζεται από τον αναγνώστη σε βραχύτατο χρόνο, κάτω από το αντίστοιχο άρθρο του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, η απάντηση στα ερωτήματά του.

Η παρούσα 2η έκδοση κατέστη επιβεβλημένη μετά την θέση σε ισχύ του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας με τον Ν. 4620/2019 και τις επακολουθήσασες τροποποιήσεις, ιδίως με την ΠΝΠ της 27.6.2019 και τον Ν. 4637/2019. Η νέα έκδοση παρακολουθεί κριτικά όλες τις νομοθετικές παρεμβάσεις που συνδέονται με την νέα μορφή του Κώδικα.
Η μετάβαση στον νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αποτέλεσε και μια ευκαιρία για εκ νέου επεξεργασία και ενημέρωση της νομολογίας των δικαστηρίων που εξεδόθη εν τω μεταξύ υπό το καθεστώς ισχύος του προηγούμενου Κώδικα. Η παράθεσή της κρίθηκε αναγκαία, στο μέτρο κατά το οποίο μπορεί να βοηθήσει στην ερμηνεία και εφαρμογή και του νέου Κώδικα.

Στο χώρο του Ποινικού Δικονομικού Δικαίου σοβαρό παράγοντα διάπλασής του αποτελεί και η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στο έργο καταβλήθηκε προσπάθεια οι σχετικές αποφάσεις να περιληφθούν (κατά το δυνατόν) στα ερμηνευτικά σχόλια υπό τα οικεία άρθρα του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

Η έκδοση Συμπληρώματος στην κατ’ άρθρον Ερμηνεία του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας κατέστη επιτακτική μετά τις πρόσφατες εκτεταμένες παρεμβάσεις του νομοθέτη με τους Ν. 4745/2020, 4855/2021 και 4871/2021.

Κατά την ενσωμάτωση των αναπτύξεων που αφορούν στις διατάξεις στις οποίες επήλθαν νομοθετικές μεταβολές καταβλήθηκε προσπάθεια, ώστε το κύριο έργο να διατηρήσει την λειτουργικότητά του, με στόχο την αντιμετώπιση των καθημερινών αναγκών των εφαρμοστών του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (δικαστών, δικηγόρων, σπουδαστών και λοιπών μελετητών).

Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στους κανόνες διαχρονικού δικαίου, ώστε να εξασφαλιστεί η κατά νόμον εφαρμογή του εκάστοτε προσήκοντος δικαίου επί των εκκρεμών υποθέσεων.