O N.3691/2008 ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΛΥΜΑ ΒΡΟΜΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

H μονογραφία συμβάλει στη σφαιρική προσέγγιση του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος από πλευράς ουσιαστικού ποινικού δικαίου (ν. 3691/2008), διεθνούς ποινικού δικαίου "lato sensu" και "stricto sensu" και ευρωπαϊκού ποινικού δικαίου. Αρχικά ελέγχει το εν λόγω έγκλημα ως παράδειγμα διεθνοποίησης του ποινικού δικαίου και ως έκφραση του μοντέλου διεθνούς και ευρωπαϊκής αντεγκληματικής πολιτικής, που στοχεύει στην καταπολέμηση των εγκλημάτων υψηλού οικονομικού οφέλους. Μετά το κεφάλαιο περί των "εννόμων αγαθών" του ξεπλύματος, ακολουθεί η συστηματική ερμηνεία των βασικότερων ουσιαστικών ποινικών διατάξεων του νόμου 3691/2008. Στο πλαίσιο αυτό αναλύονται, μεταξύ άλλων, οι αντικειμενικές και υποκειμενικές υποστάσεις των μορφών ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά του βασικού αδικήματος και η επίδραση των λόγων εξάλειψης του αξιοποίνου του στο συναφές ξέπλυμα, το τιμωρητό του "αυτοξεπλύματος" και το δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής στην ποινική διαδικασία για ξέπλυμα. Επιπλέον εξετάζεται το ξέπλυμα ως παράδειγμα του αυταρχικού μοντέλου του ποινικού δικαίου και ελέγχεται ιδίως η τήρηση των αρχών της νομιμότητας και της αναλογικότητας κατά την ποινικοποίηση κάθε ειδικής υπόστασής του. Τέλος, επειδή το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος αποτελεί συχνά έγκλημα με διεθνείς όψεις, δημιουργούνται ζητήματα ορθής εφαρμογής των κανόνων του διεθνούς ποινικού δικαίου "stricto sensu" (άρθρα 5-11 ΠΚ). Αναλύονται ειδικότερα ο διττά αξιόποινος χαρακτήρας του βασικού αδικήματος που τελέστηκε στην αλλοδαπή, ο τόπος τέλεσης του ξεπλύματος από πλευράς ουσιαστικού ποινικού δικαίου (άρθρο 16 ΠΚ), οι προϋποθέσεις εφαρμογής της αρχής της